Hadithi: “Besimtari nuk është fyes e as mallkues i madh, as i pandershëm e as fjalëndyrë.”

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَيْسَ الْمُؤْمِنُ بِالطَّعَّانِ وَلاَ اللَّعَّانِ وَلاَ الفَاحِشِ وَلاَ البَذِيءِ».
[صحيح] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي: 1977]

Abdullah ibn Mesudi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë:
“Besimtari nuk është fyes e as mallkues i madh, as i pandershëm e as fjalëndyrë.”
[Ky hadith është sahih] - [E shënon Tirmidhiu] - [Suneni i Tirmidhiut - 1977]

Shpjegimi

Profeti ﷺ tregoi në këtë hadith se nuk i ka hije një besimtari besimplotë që t'i poshtërojë njerëzit në lidhje me prejardhjen e tyre, as të ofendojë e të mallkojë shpesh, e as të jetë i pandershëm në vepra ose fjalë, e të mos ketë turp fare.

Mësime nga hadithi

1. Mohimi i besimit në tekstet e fesë mund të jetë vetëm për shkak të një veprimi të ndaluar ose braktisjes së një obligimi.
2. Inkurajimi për ruajtjen e gjymtyrëve dhe mbrojtjen e tyre nga e keqja, veçanërisht gjuhën.
3. Sindiu ka thënë: "Përdorimi i formës së ekzagjeruar në këtë hadith në fjalët: "ofendon shumë" dhe: "mallkon shumë", tregon se, nëse ofendimi dhe mallkimi ndodhin nga besimtari pak ose ndonjëherë ndaj atyre që i meritojnë këto gjëra, kjo nuk e nënkupton që thënësi i këtyre fjalëve të mos quhet edhe më tej besimtar."