هر کسى نماز عصر را ترک کند، عملش باطل است بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ کسی که نمازی را فراموش کرد، هرگاه به یادش آورد ادایش کند، و [این کارش] کفاره‌ای جز این ندارد إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ وَالْكُفْرِ تَرْكَ الصَّلَاةِ». «میان شخص و شرک و کفر، ترک نماز است إِنَّ الْعَهْدَ الَّذِي بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمُ الصَّلَاةُ، فَمَنْ تَرَكَهَا فَقَدْ كَفَرَ». «پیمانی که میان ما و آنهاست نماز است؛ پس هر که ترکش كرد کافر شده است نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم از مردی ياد شد که يک شب را تا صبح خوابيد، رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «ذَاكَ رَجُلٌ بَالَ الشَّيطَانُ في أُذُنَيْه»، «او کسی است که شيطان در گوش هایش ادرار کرده است»، و يا فرمودند: «في أُذُنِه»: «در گوشِ او مُرُوا أولادكمِ بالصلاةِ وهم أبناءُ سبعِ سِنينَ، واضرِبوهم عليها وهم أبناءُ عَشرٍ، وفرِّقوا بينهم في المَضاجِعِ». «فرزندانتان را در هفت سالگی به نماز امر کنید و در ده سالگی برای نماز بزنید و محل خواب آنان را از هم جدا کنید و من ضمام بن ثعلبه برادر بنی سعد بن بکر هستم الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ