عَنْ أَنَسٍ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
كَانَتْ عَامَّةُ وَصِيَّةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حِينَ حَضَرَهُ الْمَوْتُ: «الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ، الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ»، حَتَّى جَعَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُغَرْغِرُ بِهَا صَدْرُهُ، وَمَا يَكَادُ يُفِيضُ بِهَا لِسَانُهُ.
[صحيح] - [رواه النسائي في السنن الكبرى وابن ماجه] - [مسند أحمد: 12169]
المزيــد ...
Енес, Аллах нека е задоволен со него, раскажува:
„Најчестата и последна препорака (завет) на Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, додека беше на смртна постела, беше: ,Намазот и оние што се под ваша одговорност!‘ Постојано повторуваше: ,Намазот и оние што се под ваша одговорност!‘
Толку често го повторуваше тоа, што зборовите му излегуваа со тешкотија од градите, а јазикот одвај ги изговараше.“
[صحيح] - - [مسند أحمد - 12169]
Најчестата препорака на Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, до неговиот умет во последните моменти од неговиот живот – додека лежеше на смртната постела – беше: „Придржувајте се кон намазот, чувајте го и не бидете немарни кон него!“ Исто така, ги советуваше муслиманите да ги исполнуваат правата на оние што се под нивна одговорност – робови и робинки – и да постапуваат со нив на праведен и добар начин. Тој тоа постојано го повторуваше, сè додека гласот не почна да му се гуши во грлото, а јазикот одвај ги изговараше зборовите.