ჰადისი: ლოცვა და ის, რაც თქვენს მარჯვენა ხელებს (მონები) ეკუთვნის

عَنْ أَنَسٍ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
كَانَتْ عَامَّةُ وَصِيَّةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حِينَ حَضَرَهُ الْمَوْتُ: «الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ، الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ»، حَتَّى جَعَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُغَرْغِرُ بِهَا صَدْرُهُ، وَمَا يَكَادُ يُفِيضُ بِهَا لِسَانُهُ.
[صحيح] - [رواه النسائي في السنن الكبرى وابن ماجه] - [مسند أحمد: 12169]

გადმოცემულია ანასისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მან თქვა:
მოციქულ (ალლაჰის ლოცვა და მშიდობა მას) ყველაზე მთავარი ანდერძი, როდესაც მისი სიცოცხლის ბოლო წამები ახლოვდებოდა, იყო: "«ლოცვა და ის, რაც თქვენს მარჯვენა ხელებს (მონები) ეკუთვნის, ლოცვა და ის, რაც თქვენს მარჯვენა ხელებს ეკუთვნის». ის ამას იმდენად ხშირად იმეორებდა, რომ მისი მკერდი ამას ლუღლუღებდა, მაგრამ მისი ენა ძლივს წარმოთქვამდა".
[სანდო (საჰიჰ)] - - [მუსნად აჰმად - 12169]

განმარტება

მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უმეტესობა წინასასიკვდილო ანდერძებისა ასეთ აზრს შეიცავდა: მტკიცედ აღასრულეთ ლოცვა და ნუ იქნებით უყურადღებო მის მიმართ, ასევე დაიცავით თქვენი მონებისა და მხევლების უფლებები და იყავით მათთვის საუკეთესო მფლობელები. ის ამ სიტყვებს იმეორებდა, სანამ ხრიალი არ დაეწყო და მისი სიტყვების გარჩევა აღარ გახდა შესაძლებელი.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. ლოცვისა და მონათა უფლებების მნიშვნელობა, რადგან მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თავისი გარდაცვალების წინ მათ შესახებ ანდერძი დატოვა.
2. ლოცვა არის ალლაჰის უდიდესი უფლება თავისი მონების მიმართ, ხოლო ქმნილებათა უფლებების შესრულება, განსაკუთრებით სუსტებისა და მათთვის, ვინც ადამიანის ხელქვეით იმყოფება და არ არის მისი შთამომავლობა, – ერთ-ერთი უდიდესი უფლებაა ადამიანებს შორის.