ჰადისი: ვინც ლოცვას დაივიწყებს, უნდა შეასრულოს ის, როგორც კი გაიხსენებს, რადგან მას არ აქვს სხვა გამოსასყიდი, გარდა ამისა

عن أنس بن مالك رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«مَنْ نَسِيَ صَلَاةً فَلْيُصَلِّ إِذَا ذَكَرَهَا، لَا كَفَّارَةَ لَهَا إِلَّا ذَلِكَ: {وَأَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي} [طه: 14]».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 597]

ანას იბნ მალიქი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს, რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას თქვა):
«ვინც ლოცვას დაივიწყებს, უნდა შეასრულოს ის, როგორც კი გაიხსენებს, რადგან მას არ აქვს სხვა გამოსასყიდი, გარდა ამისა». {თაყვანი მეცი და ლოცვად დადექი ჩემს სახსენებლად} [ტაჰა: 14]
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 597]

განმარტება

ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა, რომ თუ ვინმემ დაივიწყა სავალდებულო ლოცვის შესრულება მისი დროის გასვლამდე, ის ვალდებულია სასწრაფოდ და დაუყოვნებლივ შეასრულოს იგი, როგორც კი გაახსენდება. ეს იმიტომ, რომ მისი დატოვების ცოდვის მიტევება და დაფარვა მხოლოდ მაშინ ხდება, თუ ის შესრულდება მისი გახსენების მომენტში. ალლაჰი თავის წმინდა წიგნში ბრძანებს: «ლოცვად დადექი ჩემს სახსენებლად», [ტაჰა: 14] ანუ: შეასრულე დავიწყებული ლოცვა, როდესაც გაგახსენდება.