عَنْ عَبْدِ اللهِ بنِ عُمَر رضي الله عنهما قال: قال رسولُ الله صلى الله عليه وسلم:
«بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَإِقَامِ الصَّلَاةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَحَجِّ الْبَيْتِ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 16]
المزيــد ...
អំពី អាប់ទុលឡោះ ពិន អ៊ូមើរ رضي الله عنهما បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“គេស្ថាបនាអ៊ីស្លាមលើមូលដ្ឋានគ្រឹះប្រាំគឺ៖ ធ្វើសាក្សីថា គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ លើកលែងតែអល់ឡោះ ហើយមូហាំម៉ាត់ គឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ ប្រតិបត្ដិសឡាត បរិច្ចាគហ្សាកាត់ ធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី និងបួសខែរ៉ម៉ាហ្ទន”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 16]
ណាពី ﷺ លោកបានប្រៀបប្រដូចសាសនាអ៊ីស្លាមទៅនឹងសំណង់អគារដ៏រឹងមាំមួយដែលមានសសរគ្រឹះប្រាំដើមដែលទ្រទ្រង់អគារនោះ ហើយចំណុចពិសេសផ្សេងៗទៀតនៃសាសនាអ៊ីស្លាម គឺជាផ្នែកបន្ថែមនៃអគារនោះ។ សសរគ្រឹះទីមួយ៖ ពាក្យសក្ខីកម្ម(ស្ហាហាហ្ទះ)ទាំងពីរ៖ “لا إله إلا الله محمد رسول الله” (គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីអល់ឡោះ ហើយពិតណាស់ មូហាំម៉ាត់ គឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ)។ ទាំងពីរនេះ គឺជាសសរគ្រឹះតែមួយ មិនអាចបំបែកចេញពីគ្នាបានឡើយ។ ខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះត្រូវប្រកាស ពោលពាក្យទាំងពីរនេះដោយទទួលស្គាល់នូវភាពជាម្ចាស់តែមួយរបស់អល់ឡោះ និងភាពសក្តិសមរបស់ទ្រង់ក្នុងការគោរពសក្ការៈតែមួយគត់ ពុំមែនអ្នកផ្សេងក្រៅពីទ្រង់ឡើយ និងអនុវត្តនូវអ្វីដែលពាក្យនេះទាមទារ ហើយត្រូវមានជំនឿលើសាររបស់ណាពីមូហាំម៉ាត់ ﷺ និងដើរតាមលោក។ សសរគ្រឹះទីពីរ៖ ការប្រតិបត្តិសឡាត៖ សំដៅលើសឡាតទាំងប្រាំពេលដែលជាកាតព្វកិច្ចត្រូវប្រតិបត្តិក្នុងមួយថ្ងៃមួយយប់ នោះគឺ សឡាតស៊ូពុស(ពេលទៀបភ្លឺ) សឡាតហ្ស៊ូហូរ(ពេលថ្ងៃត្រង់) សឡាតអាសើរ(ពេលរសៀល) សឡាតម៉ាហ្រ្គឹប(ក្រោយពេលថ្ងៃលិច) និងសឡាតអ៊ីស្ហា(ពេលយប់) ដោយត្រូវបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌ គោលគ្រឹះ(រូកុន) និងប្រការចាំបាច់(ប្រការវ៉ាជិប)របស់វា។ សសរគ្រឹះទីបី៖ ការបរិច្ចាគហ្សាកាត់៖ វាជាការគោរពសក្ការៈផ្នែកទ្រព្យសម្បត្តិដែលចាំបាច់ត្រូវធ្វើលើទ្រព្យសម្បត្តិណាដែលដល់ចំនួនកំណត់តាមច្បាប់កំណត់ ហើយត្រូវផ្ដល់វាដល់អ្នកដែលមានសិទ្ធិទទួល។ សសរគ្រឹះទីបួន៖ ការធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី៖ វាជាការធ្វើដំណើរទៅកាន់ក្រុងម៉ាក្កះដើម្បីបំពេញកិច្ចធម្មយាត្រាក្នុងបំណងគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់។ សសរគ្រឹះទីប្រាំ៖ ការបួសក្នុងខែរ៉ម៉ាហ្ទន៖ វាជាការតមអាហារ ភេសជ្ជៈ និងប្រការទាំងឡាយណាដែលនាំឲ្យខូចបួស ដោយភ្ជាប់នឹងការនៀតគោពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ ចាប់ពីហ្វាជើររះ(សេតារុណ) រហូតដល់ថ្ងៃលិច។