عن بريدة بن الحصيب رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «من تَرَكَ صلاةَ العصرِ فقد حَبِطَ عَمَلُهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
Burajde ibn Husajbi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: "Atij që e lë namazin e ikindisë, i shkatërrohet puna."
Ky hadith është sahih. - E shënon Buhariu.
Ky hadith e përmend dënimin për atë që me dashje e ka lë namazin e ikindisë. E ka veçuar namazin e ikindisë, sepse ka gjasa që të vonohet për shkak të lodhjes nga puna gjatë ditës, si dhe nëse ky namaz ikën, atëherë kjo gjë është më e shëmtuar se të ikin namazet e tjera, sepse është namazi i mesëm, për të cilin ka ardhur urdhër i veçantë që ta ruajmë e ta falim në vazhdimësi. Allahu i Lartësuar thotë: "Faleni rregullisht namazin, sidomos atë të mesmin." (El Bekare, 238) Dënimi që vjen si rezultat i kësaj është shkatërrimi i veprës, për atë që e lë atë, pra, shkatërrimi i shpërblimit. Po ashtu është thënë se kuptimi është kush e lë duke e konsideruar këtë gjë të lejuar ose duke e mohuar obligueshmërinë e tij. Kësisoj, kuptimi i shkatërrimit të punës është kufri (mosbesimi). Me këtë janë argumentuar disa dijetarë se kush e lë namazin e ikindisë, bën kufër, sepse asgjë nuk i shkatërron veprat pos riddes (daljes nga feja). Po ashtu është thënë se ky hadith është përmendur në aspektin e kërcënimit, pra, kush e lë atë është sikurse t'i jetë shkatërruar puna. Kjo është një nga vlerat e namazit të ikindisë, aq më tepër që ai që e lë atë, vepra i shkatërrohet atij, sepse është namaz madhështor.