سوره ی «نجم» را بر رسول الله صلی الله علیه وسلم خواندم و ایشان در آن سجده نکرد. به رسول الله صلی الله علیه وسلم گفتم: آیا در سوره ی حج دو سجده وجود دارد؟ فرمود: «بله؛ و هرکس در این دو سجده ی تلاوت سجده نمی کند، آنها را نخواند». عمر بن خطاب رضی الله عنه در روز جمعه بر روی منبر سوره ی نحل را خواند؛ و چون آیه ی شامل سجده ی تلاوت را خواند، سجده کرد و مردم نیز سجده کردند. هرگاه امر خوشایندی برای رسول الله صلی الله علیه وسلم روی می داد یا به ایشان بشارتی داده می شد، جهت شکر و سپاسگذاری از الله متعال به سجده می افتاد. جبریل علیه السلام نزد من آمده و مرا بشارت داد و گفت: الله عزوجل فرموده است: هرکس به تو درود بفرستد، بر او درود می فرستم؛ و هرکس بر تو سلام کند، بر او سلام می کنم؛ لذا برای الله متعال سجده ی شکر به جا آوردم. رسول الله صلی الله علیه وسلم خالد بن ولید را به سوی اهل یمن فرستاد تا آنها را به سوی اسلام فرا بخواند؛ اما آنها دعوت او را نپذیرفتند؛ آنگاه رسول الله صلی الله علیه وسلم علی بن ابی طالب را فرستاد. رسول الله صلی الله علیه وسلم بعد از طلوع فجر دو رکعت نماز کوتاه می خواند. رسول الله صلی الله علیه وسلم چهار رکعت قبل از نماز ظهر و دو رکعت قبل از نماز صبح را ترک نمی کرد. هرکس بر چهار رکعت (سنتِ) پيش از ظهر و چهار رکعت پس از آن پایبندی کند، الله او را بر آتش دوزخ حرام می گرداند. رحمت الله بر کسی که قبل از (نماز فرض) عصر، چهار رکعت نماز بخواند. پيش از مغرب، دو رکعت نماز بخوانيد. رسول الله صلى الله عليه وسلم در دو رکعت سنت صبح ﴿قل يا أيها الكافرون﴾ و ﴿قل هو الله أحد﴾ را می خواند. وقتی موذن از اذان دادن برای نماز صبح فارغ می شد و بعد از اینکه فجر نمایان می شد، رسول الله صلى الله عليه وسلم بر می خاست و قبل از نماز فرض صبح، دو رکعت نماز کوتاه می خواند، سپس به پهلوی راست دراز می کشید تا اینکه موذن اقامه بگوید. هرگاه یکی از شما دو رکعتِ قبل از نماز فرض صبح را خواند، باید بر پهلوی راستش دراز کشد. رسول الله صلى الله عليه وسلم بر منبر بود كه شخصی پرسيد: نماز شب را چگونه بايد خواند؟ رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «دو ركعت، دو ركعت خوانده شود. و اگر احتمال طلوع فجر می رود، يك ركعت ديگر بخواند تا نمازهايش را وتر بگرداند». نماز شب و روز دو رکعت دو رکعت است. بهترين روزه پس از روزه ی رمضان، روزه گرفتن در ماهِ الله، محرّم است؛ و بهترين نماز پس از نماز فرض، نماز شب می باشد. وتر حق است؛ هرکس می خواهد هفت رکعت وتر بخواند و هرکس می خواهد پنج رکعت وتر بخواند و آنکه می خواهد سه رکعت وتر بخواند و کسی که می خواهد یک رکعت وتر بخواند. نماز وتر، حُکم نمازهای واجب را ندارد؛ بلکه رسول الله صلى الله عليه وسلم آن را سنُت قرار داده است. رسول الله صلی الله علیه وسلم در رمضان با ما هشت رکعت به همراه وتر خواند. شب بعد که در مسجد جمع شدیم و در انتظار خروج ایشان بودیم، تا صبح به مسجد نیامد. الله عزوجل نمازی (به طاعات و عبادات شما) افزوده است، آن را در بین نماز عشاء تا نماز صبح بخوانید. نماز مذکور وتر است وتر. ای عايشه، چشم هايم می خوابند، اما قلبم بيدار است. شب ها رسول الله صلى الله عليه وسلم با احتساب نماز وتر و دو ركعت سنت فجر، سيزده ركعت نماز می خواند. ای عبدالله، مانندِ فلانی نباش که نماز شب می خوانْد، ولی پس از مدتی آن را ترک کرد. ای اهل قرآن، نماز وتر بخوانید که الله وتر (فرد) است و (نماز) وتر را (که تعداد رکعات آن فرد است) دوست دارد. در یک شب دو نماز وتر نیست. پيش از طلوع فجر، نماز وتر را بخوانيد. هرکس صبح کند و وتر نخوانده باشد، وتری برای او نیست. هرکس از خواندن نماز وتر خواب ماند یا آن را فراموش کرد، هرگاه به یاد آورد، آن را بخواند. هرکس بيم دارد که آخر شب بيدار نشود، اول شب نماز وتر را بخواند و هرکس اميدوار بود که آخر شب بيدار می شود، نماز وتر را آخِر شب بخواند؛ زيرا نمازِ پايانِ شب با حضور ملائکه است و اين بهتر می باشد. رسول الله صلى الله عليه وسلم چهار رکعت نماز چاشت می خواند و هرچه خواستِ الله بود، بر آن می افزود. آیا رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز چاشت را می خواند؟ فرمود: خیر، مگر زمانی که از سفر بازمی گشت. چه بسا رسول الله صلى الله عليه وسلم دوست داشت عملی را انجام دهد، ولی از ترس اينکه مردم نيز به آن عمل کنند و بر آنان فرض شود، آن را ترک می کرد. به همين دليل نماز چاشت را نمی خواند؛ ولی من همواره آن را می خوانم. نماز چاشت زمانی است که پای بچه شترها از شدت گرما بسوزد. نماز با جماعت بر نمازی كه به تنهايی خوانده می شود، بيست و پنج برابر برتری دارد. و هنگام نماز صبح، ملائکه ی شب و ملائکه ی روز جمع می شوند. هرکس صدای اذان را بشنود و آن را اجابت نکند و به مسجد نیاید، نمازی برای او نیست مگر اینکه از آمدن به مسجد معذور باشد. این کار را نکنید، هرگاه یکی از شما در خانه اش نماز خواند، سپس امام را درحالی یافت که نماز نخوانده است، باید همراه او نماز بخواند که این نماز برای او نافله محسوب می شود. رسول الله صلی الله علیه وسلم اسبی سوار شد و از آن به زمین افتاد و سمت راست بدنش زخمی شد. جلو بياييد و به من اقتدا کنيد و آنان که پشت سر شما هستند، به شما نزديک شوند و پس از شما بايستند. برخی همواره (در صف های) عقب می ايستند تا اينکه الله آنها را (از رحمتش يا از علاقه و رغبت به کارهای نيک) عقب می اندازد. پس ای مردم، در خانه های تان نماز بخوانید چون برترین نماز انسان آن است که در خانه اش بخواند مگر نماز فرض. آيا از بیماری رسول الله صلی الله علیه وسلم برایم نمی گویی؟ عايشه گفت: بله؛ بيان خواهم کرد؛ چون بيماری رسول الله صلی الله علیه وسلم شدّت گرفت، فرمود: «مردم نماز خواندند؟». گفتيم: خير؛ آنان منتظر شما هستند. شما مردم را از دين متنفر می كنيد. پس هركس امامت نماز را به عهده دارد، باید آن را كوتاه بخواند و طولانی نكند. زيرا در ميان نماز گزاران، افراد بيمار، ضعيف و كسانی وجود دارد كه كار فوری دارند. فلان نماز را در فلان وقت بخوانيد و فلان نماز را در فلان وقت بخوانيد. و هرگاه وقت نماز فرا رسيد، يكی از شما اذان بگويد و كسی كه بيشتر قرآن می داند، امامت دهد. کسی برای مردم امامت دهد که بیش از دیگران قرآن حفظ باشد. یا الله، در دلم، چشمانم، گوش هايم، سمت راستم، سمت چپم، بالای سرم، زير پايم، پيش رويم و پشت سرم، نوری قرار بده. من و یتیمی در خانه ی مان پشت سر رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز خواندیم و مادر ام سلیم پشت سر ما بود. الله بر حرص و اشتیاق تو بیفزاید، اما دوباره این کار را نکن. رسول الله صلی الله علیه وسلم مردی را دید که تک و تنها در پشت صف (به همراه جماعت) نماز می خواند، پس به وی دستور داد تا دوباره نماز بخواند. ام ورقه دختر عبدالله بن حارث انصاری قرآن را حفظ کرده بود و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی دستور داد که برای اهل خانه اش امامت دهد. رسول الله صلى الله عليه وسلم ابن ام مکتوم را که فردی کور بود، جانشین خود قرار داد تا برای مردم امامت دهد. هرگاه یکی از شما وارد نماز جماعت شد، امام در هر حالتی که بود، باید مانند امام عمل کند هرگاه يكی از شما قصد خواستگاری از زنی داشت، اگر می توانست به محاسن او نگاه كند، اين كار را بكند. برو و به او نگاه کن؛ این کار باعث الفت و نزدیک شدن شما به هم می شود. چون الله متعال در قلب مردی خواستگاری از زنی را القا کند، اشکالی ندارد به او نگاه کند. نکاح و ازدواج را اعلان کنید. هر زنی که بدون اجازه ی اولیایش ازدواج کند، نکاح و ازدواج وی باطل است. زن بيوه از ولی اش سزاوارتر به تصمیم گرفتن برای ازدواج خود می باشد؛ و از دختر باکره بايد در مورد ازدواجش اجازه گرفته شود؛ و سکوت وی به منزله ی اجازه ی او می باشد. هیچ زنی نمی تواند زن دیگری را به ازدواج کسی در آورد و هیچ زنی نمی تواند خود را به ازدواج کسی درآورد. و زن زناکار است که خود را به ازدواج کسی در می آورد. دختر باکره ای نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم آمد و با ایشان مطرح نمود که پدرش بدون رضایت او، وی را به ازدواج کسی درآورده است؛ بنابراین رسول الله صلى الله عليه وسلم او را مختار نمود. هر برده ای که بدون اجازه ی آقایش ازدواج کند، زناکار است. رسول الله صلى الله عليه وسلم در حالت احرام با ميمونه ازدواج كرد و زمانی كه از احرام بيرون آمده بود (در سَرِف) با ایشان زفاف نمود. و سرانجام ميمونه در همان سَرِف فوت كرد. رسول الله صلی الله علیه وسلم در حالی با وی ازدواج کرده که حلال بوده است. رسول الله صلی الله علیه وسلم در سال اوطاس سه بار به نکاح متعه اجازه داد، سپس از آن نهی کرد. لعنت الله بر کسی که محلل است و آنکه برای او حلاله می شود. مردی که زنا کرده و شلاق خورده است جز با زنی مثل خود ازدواج نمی کند. نه (نمی تواند با او ازدواج کند) تا اینکه شوهر دیگری همان شیرینی را از او بچشد که شوهر اول از او چشیده است. ای بنی بياضه، ابا هند را ازدواج دهید و از او زن بگیرید. آزاد کردن برده برای کسی است که صاحب نعمت آزاد کردن آن است. هریک از آنها را که می خواهی طلاق بده. غَيْلان بن سلمة ثقفی درحالی اسلام آورد که ده زن در جاهلیت داشت که همگی با او اسلام آوردند. رسول الله صلی الله علیه وسلم به او دستور داد تنها چهار نفر از آنها را در نکاح خود نگه دارد. رسول الله صلی الله علیه وسلم دخترش زینب را بعد از شش سال و با همان نکاح اول به ابی العاص بن ربیع بازگرداند و نکاح جدیدی بین آنها برقرار نکرد. مردی که با همسرش در محل خروج مدفوع جماع کند، ملعون است. الله متعال به کسی که با مرد یا زنی از راه پشت او (که محل خروج مدفوع است) جماع کند، نگاه نمی کند. اینکه چون غذایی خوردی، به او بدهی و اگر لباسی پوشیدی - یا کسب نمودی - او را بپوشانی و به صورت او ضربه نزنی و دشنامش ندهی و جز در خانه از او دوری نکنی. یهودیان می گفتند: اگر کسی با همسرش از پشت سر او (در محل تولد نوزاد) جماع داشته و همبستری کند، فرزندشان کور متولد می شود. لذا این آیه نازل شد: «نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ» [بقرة: 223] «زنان شما، [در حُکمِ] کشتزاری برای شما هستند؛ پس هرگونه که می خواهید به کشتزار [= رَحِمِ همسرِ] خود درآیید». هرگاه مرد، زنش را به بستر خود فرابخواند و زن به بستر شوهرش نرود و مرد، شب را در حال خشم (و نارضايتی) از همسرش سپری کند، ملائکه آن زن را تا صبح لعنت می کنند. رسول الله صلى الله عليه وسلم پيوندزننده و زنی که درخواست پيوند مو می کند و نيز زنی که خالکوبی می نمايد و زنی که درخواست خالکوبی می کند، لعنت نمود. تصمیم گرفتم از همبستری با زنان شيرده نهی کنم؛ اما متوجه شدم اهل روم و فارس بچه های شان را در دوران بارداری شير می دهند و اين کار به فرزندان شان هيچ ضرری نمی رساند. یهودیان جلوگیری طبیعی را زنده به گور کردن پنهان فرزند می دانند. بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «یهود دروغ می گوید؛ اگر الله متعال اراده ی خلق نوزادی را داشته باشد، تو نمی توانی مانع آن شوی». رسول الله صلی الله علیه وسلم با همه ی همسرانش همبستر می شد و تنها یک غسل می کرد. از عايشه رضی الله عنها همسر گرامی رسول الله صلی الله علیه وسلم پرسيدم: مهريه ی همسران رسول الله صلی الله علیه وسلم چقدر بود؟ گفت: مهريه ی همسران ایشان دوازده اوقيه و يک نَشّ بود. علی رضی الله گفت: با فاطمه رضی الله عنها ازدواج کردم؛ گفتم: ای رسول خدا، به من اجازه ی ورود نزد فاطمه بدهید. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «چیزی [به عنوان مهریه] به او بده». گفتم: چیزی ندارم. فرمود: «زره حُطَمی ات کجاست؟». گفتم: آن را دارم. فرمود: «آن را به فاطمه بده». قضاوت در مورد مردی که با زنی ازدواج کرده بود و مهریه ای برای او معین نکرده بود و قبل از اینکه با او همبستر شود، فوت شده بود، نزد عبدالله بن مسعود آورده شد؛ عبدالله بن مسعود رضی الله عنه گفت: ببینید و بررسی کنید نقلی در این مورد از رسول الله صلی الله علیه وسلم و سایر صحابه می یابید؟ گفتند: ای ابوعبدالرحمن نقلی در این مورد نیافتیم؛ فرمود: من نظر خودم را می گویم اگر درست باشد از جانب الله است. بهترین ازدواج، آسان ترین ازدواج است. هرگاه یکی از شما برای غذای عروسی دعوت شد، باید آن را اجابت کند. بدترين غذا، غذای وليمه است؛ ثروتمندان برای آن دعوت می شوند و فقرا و مساکين ترک می شوند. و کسی که دعوت [وليمه] را اجابت نکند، نافرمانی الله و رسولش کرده است. هرگاه يکی از شما دعوت شد، بايد اجابت کند؛ اگر روزه داشت - برای ميزبان - دعا نمايد و اگر روزه نداشت، غذا بخورد. ولیمه ای را که رسول الله صلى الله عليه وسلم برای عروسی يكی از همسرانش تدارک دید، دو مد جو بود. رسول الله صلى الله عليه وسلم سه شب ميان خيبر و مدينه توقف كرد و با صفيه ازدواج نمود. من تكيه داده غذا نمی خورم. برکت در وسط غذا نازل می شود؛ پس از دو طرفِ آن بخوريد و از وسطِ آن نخوريد. رسول الله صلى الله عليه وسلم از نفس کشيدن يا فوت کردن در ظرف منع نمود. هرکس دو همسر داشته باشد و فقط به يکی از آنها روی بياورد، روز قيامت درحالی - به ميدانِ حشر - می آيد که نيمی از بدنش خميده است. سنت این است که چون مردی پس از ازدواج با زن بیوه ای، با دختر باکره ای ازدواج کرد، هفت شب نزد وی بماند و سپس نوبت را بین آنها تقسیم کند. و چون پس از ازدواج با دختری باکره، با زنی بیوه ازدواج کرد، سه شب نزد وی بماند سپس نوبت را بین آنها تقسیم کند. تو نزد خانواده ات بی مقدار نيستی؛ اگر می خواهی هفت روز نزد تو می مانم؛ و در اين صورت، نزد ساير همسرانم نيز هفت روز می مانم. رسول الله صلی الله علیه وسلم دو روز يعنی روز عايشه و سوده را نزد عايشه رضی الله عنها می مانْد. رسول الله صلی الله علیه وسلم در تقسیم شب ها و سپری کردن شب ها نزد ما همسرانش، عدالت را رعایت می کرد و یکی را بر دیگری ترجیح نمی داد؛ کمتر روزی بود که از همه ی ما سر نزند؛ و روزانه از همه ی ما سر می زد و با ما انس می گرفت و ملاعبت داشت، بدون اینکه با یکی از ما همبستر شود؛ تا اینکه نوبت همسری می رسید که روز او بود و شب را نزد او سپری می کرد. رسول الله صلى الله عليه وسلم عسل و هر چیز شيرين را دوست داشت؛ و هنگامی که از نماز عصر برمی گشت، نزد همسرانش می رفت و با آنان شوخی نموده و ملاعبه می کرد. روزی نزد حفصه دختر عمر رفت و بيش از حد معمول نزد او ماند. رسول الله صلی الله علیه وسلم در بیماری وفات سوال می کرد و می گفت: «فردا کجا خواهم بود، فردا کجا خواهم بود». و منظورش این بود که نوبت عایشه چه وقت است؛ این بود که همه ی همسران به ایشان اجازه دادند هر جا که می خواهد باشد. هرگاه رسول الله صلی الله علیه وسلم قصد سفر داشت، بین همسرانش قرعه می انداخت و قرعه به نام هریک از آنها می افتاد با ایشان همسفر می شد. باغ را قبول كن و او را يك طلاق بده. در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم همسر ثابت بن قیس با خلع از شوهرش جدا شد و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی دستور داد به مدت یک حیض عده بگذراند. در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم و ابوبکر و دو سال اول از خلافت عمر، هر سه طلاق (در یک مجلس)، یک طلاق محسوب می شد. ابورکانه عبد یزید ام رکانه را طلاق داد و با زنی از مُزَيْنَه ازدواج کرد؛ این زن نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: مرا (در امور زناشویی) بی نیاز نمی کند؛ و مویی از سرش جدا کرد و گفت: تنها به این اندازه نیاز مرا برآورده می کند. سه چیز است که جدی بودن آنها هم جدی است و شوخی بودن آنها هم جدی محسوب می شود: نکاح و طلاق و رجوع کردن. ابن عباس رضی الله عنهما می گفت: اگر کسی همسرش را بر خود حرام نماید، طلاق محسوب نمی شود. و این آیه را تلاوت نمود: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»: «بی تردید، در [رفتار و گفتار] رسول الله، سرمشق نیکویی برای تان است». نذر انسان در آنچه مالکش نیست، درست نبوده و اعتباری ندارد و حق آزادی برده ای را که مالک نیست ندارد و مالک طلاق زنی نیست که در همسری او نمی باشد. همسرت را مطابق سنت طلاق ندادی و مطابق سنت به همسرت رجوع نکردی؛ برای طلاق دادن او و رجوع به وی گواه بگیر و این کار را دوباره نکن. چون چهار ماه بگذرد، شوهر خوانده می شود تا همسرش را طلاق دهد و تا طلاق ندهد، طلاق واقع نمی شود. بیش از ده نفر از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم را درک نمودم که همگی فرد ایلاء کننده را پس از گذشت چهار ماه اختیار می دادند که از قول خود بازگردد یا اینکه همسرش را طلاق دهد. ایلاء اهل جاهلیت یکسال و دو سال بود؛ اما الله متعال برای ایلاء وقت تعیین نمود؛ بنابراین هرکس ایلای وی کمتر از چهارماه باشد، ایلاء محسوب نمی شود. مردی که همسرش را ظهار کرده بود و سپس با او همبستر شده بود، نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد. حدیث سلمة بن صخر رضی الله عنه در باب ظهار ببینید اگر اين زن فرزندی سفيد، دارای موهای نرم و فروهشته و چشمان قرمز به دنيا آورد، پس او فرزند هلال بن اميه است؛ و اگر فرزندی دارای چشمان سياه، موهای پيچان و مجعد و ساق های باريک به دنيا آورد، او فرزند شريک بن سحماء است. عويمر عجلانی نزد عاصم بن عدی انصاری آمد و به او گفت: ای عاصم، نظر شما در مورد مردی که زنش را با مردی ديگر ببيند، چيست؟ آيا آن مرد را بکشد؟ که در اين صورت، شما او را خواهيد کشت. پس چه کند؟ از رسول الله صلی الله علیه وسلم در اين مورد برايم بپرس. مردی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: همسرم از اینکه کسی با دستش او را لمس کند، پرهیز نمی کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «با طلاق از او دوری کن». وی گفت: می ترسم دلم به دنبال او باشد و دوری او را تحمل نکنم. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «از او بهره گیر». اگر مردی به اندازه ی یک چشم بر هم زدن، به فرزندش اعتراف کند، دیگر این حق را ندارد که او را از خود نفی کند. به بريره دستور داده شد سه حيض عده سپری کند. برو خرماهايت را بچين؛ چه بسا که صدقه کنی يا کار نيکی انجام دهی. «تا پايان مدت عده در خانه ات بمان». فُرَيْعَة می گوید: پس چهارماه و ده روز در خانه ام ماندم. سخن فاطمه دختر قيس: ای رسول خدا، شوهرم مرا سه طلاقه کرد و من می ترسم که مورد تعرض قرار گيرم. راوی می گويد: رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی دستور داد تا جابجا شود و محل سکونت خود را تغییر دهد. سنت پیامبرمان را برای ما پیچیده و مبهم نکنید، عده ی ام ولدی که آقایش فوت شود، چهار ماه و ده روز است. عایشه رضی الله عنها حفصه دختر عبدالرحمن بن ابوبکر صدیق را از محل سکونتش جابجا کرد؛ و این زمانی بود که حفصه وارد سومین عادت ماهانه اش می شد. طلاق زن آزاده از سوی برده دو طلاق است و عده ی این زن سه حیض می باشد؛ و طلاق کنیز از سوی مرد آزاد، دو طلاق بوده و عده ی کنیز دو حیض می باشد. هرگاه شوهر زنی مفقود شود و زن نداند شوهرش کجاست، چهار سال در انتظار او می ماند، سپس چهار ماه و ده روز عده می گذراند و پس از آن ازدواج کردن برای او حلال است. آگاه باشيد، مبادا هيچ مردی شب را نزد زنی بيوه بگذراند؛ مگر اينکه همسر يا محرم او باشد. با زنی که باردار است تا وضع حملش و با زنی که حامله نیست تا سپری کردن یک حیض، همبستری نشود. يک يا دو بار مکيدن موجب حرمت شيرخوارگی نمی شود. او را شير بده تا بر او حرام شوی و نگرانی ابوحذيفه نيز برطرف می گردد. یکی از آياتی که در قرآن نازل گرديد، اين آيه بود که: «عَشْرُ رَضَعَاتٍ مَعْلُومَاتٍ يُحَرِّمْنَ»: «ده بار شير خوردن مشخص، باعث حرمت می شود». سپس اين آيه با پنج بار شير خوردن مشخص منسوخ گرديد. و درحالی رسول الله صلی الله علیه وسلم فوت نمود (که هنوز برخی از مردم آن را) جزو قرآن می دانستند و تلاوت می کردند (چون از منسوخ شدن آن اطلاع نداشتند). محرمیت به سبب رضاعت و شیرخوارگی فقط زمانی حاصل می گردد که روده ها از شیر پستان مادر باز شود و قبل از دوران شیرخوارگی باشد. دست دهنده بالاست؛ و در انفاق از (خانواده ات و) کسانی که سرپرستی آنها را بر عهده داری شروع کن: از مادرت، پدرت، خواهرت، برادرت و سپس به ترتيب هرکس در خويشاوندی به تو نزديک تر است. همين گناه برای انسان کافی است که غذا (و هزينه های) کسی را که مخارجش با اوست، تأمين نکند. بهترين صدقه، صدقه ای است که از روی بی نيازی باشد؛ و دست بالا (دست صدقه دهنده) از دست پايين (گيرنده ی صدقه) بهتر است؛ و هریک از شما ابتدا به کسی صدقه دهد که تحت تکفل و سرپرستی اوست. عمر بن خطاب رضی الله عنه به فرماندهان گردان های نظامی با این مضمون نامه نوشت: مردانی که زنان شان را ترک کردند یا باید نفقه ی آنها را بپردازند و یا اینکه طلاق شان بدهند؛ و اگر طلاق شان دادند، نفقه ی مدتی را که نپرداخته اند، باید بفرستند. گفتم: ای رسول خدا، به چه کسی نیکی کنم؟ فرمود: «مادرت، سپس مادرت، سپس مادرت، آنگاه پدرت و پس از آنها افراد نزدیک تر و نزدیک تر». مادامی که ازدواج نکرده ای، تو به او سزاوارتری. این پدرت هست و این مادرت؛ دست هریک را که می خواهی بگیر. حدیث رافع بن سنان در اختیار دادن به کودک برای انتخاب یکی از پدر و مادرش به هنگام جدایی آنها به سبب اسلام آوردن یکی از ایشان. هرگاه خدمتکارِ يکی از شما برايش غذا آورد، اگر او را با خود - سرِ سفره - ننشاند، لااقل يکی دو لقمه به او بدهد؛ زيرا او زحمت تهيه ی غذا را کشيده است. زنی به خاطر گربه ای که آن را زندانی کرده بود تا اینکه (گربه) مرد، عذاب داده شد و به اين سبب وارد دوزخ گرديد. (چون وقتی گربه را زندانی کرد) نه به او آب داد و نه غذا و نه آزادش کرد که از جانوران زمين - شکار کند و - بخورد. ریختن خون هیچ انسان مسلمانی که گواهی می دهد معبود بر حقی جز الله نیست و محمد فرستاده ی اوست، حلال نیست مگر در سه مورد. پدر در برابر (کشتن) فرزندش کشته نمی شود. از علی رضی الله عنه سوال می شود: آيا غير از آنچه در كتاب الله هست، چيزی از وحی نزد شما وجود دارد؟ وی می گوید: نه، سوگند به ذاتی كه دانه را شكافت و انسان را آفريد، بجز فهمی كه خداوند به انسان در شناخت قرآن عنايت می كند و آنچه در اين صحيفه هست، چيز ديگری وجود ندارد. مومنان در خون های شان یکسان هستند و همگی علیه دشمن شان یکپارچه و متحد می باشند و رعایت امان کسی که از میان آنها کمترین مرتبه را دارد، بر همه ی آنها لازم است؛ بدانید و آگاه باشید که مومن در برابر کافر کشته نمی شود. و کافری که عهد و پیمانی با مسلمانان دارد مادامی که بر عهد و پیمانش پایبند باشد کشته نمی شود. و هرکس عملی را انجام دهد که موجب مجازات است، مجازات آن به خود او بازمی گردد؛ و هرکس بدعتی ایجاد کند یا بدعتگزاری را پناه دهد، لعنت الله و ملائکه و همه ی مردم به دنبال اوست. برده ای از مردم فقیر، گوش برده ای از مردم ثروتمند را برید؛ بنابراین اهل برده ای که از آنِ مردم فقیر بود، نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و گفتند: ای رسول خدا، ما مردمی فقیر هستیم. و رسول الله صلی الله علیه وسلم برای آنها دیه ای مشخص نکرد. رسول الله صلی الله علیه وسلم امر نمود که هرکس زخمی برداشت، قصاص نگیرد تا اینکه جراحتش خوب شود؛ وقتی جراحتی که برداشته بود خوب شد، قصاص بگیرد. از میان بندگان الله کسانی هستند که چون به الله سوگند یاد کنند، الله متعال سوگندشان را تحقق می بخشد. هرکس به صورتی نامشخص کشته شود یا با سنگ یا شلاقی کشته شود که دو گروه به سوی هم پرت می کنند، دیه ی آن دیه ی قتل خطا می باشد؛ و هرکس عمدا کسی را بکشد، قصاص می شود؛ و هرکس بین قاتل و قصاص قرار بگیرد، لعنت الله و ملائکه و همه ی مردم به دنبال اوست. سخن عمر رضی الله عنه: اگر اهل صنعاء در قتل او شرکت داشته باشند، همه ی آنها را می کشم. هرکس عمدا مومنی را بکشد، تصمیم گیری در مورد قاتل به اولیای مقتول سپرده می شود؛ چه بخواهند او را بکشند و چه دیه بگیرند. و دیه ی مقتول سی شتر که وارد چهار سالگی شده اند و سی شتر که وارد پنج سالگی شده اند و چهل شتر باردار و آنچه در مورد آن صلح کنند، برای اولیای مقتول خواهد بود. سرکش ترین مردم در برابر الله سه دسته هستند: آنکه کسی را در حرم الهی بکشد، آنکه کسی را به جای قاتل بکشد و آنکه کسی را به سبب دشمنی دوران جاهلیت بکشد. بدانید که هر اثر نیک و خون و مالی که از دوران جاهلیت باقیمانده، زیر پاهایم قرار دارد (باطل بوده و اعتباری ندارد) جز آب دادن به حجاج و خدمت و رسیدگی به خانه ی کعبه. «اين و اين با يکديگر برابرند». و منظورش اين بود كه انگشت کوچک و ابهام در مقدار دیه برابرند. هرکس درحالی ادعای طبابت کند که طبیب نباشد و علم و دانش طبابت را نداشته باشد، ضامن است. دیه ی کافری که با مسلمانان عهد و پیمان دارد، نصف دیه ی شخص آزاد است. دیه ی قتل شبه عمد مانند دیه ی قتل عمد، مغلظه بوده و فاعل آن کشته نمی شود؛ و سبب آن وسوسه ی شیطان در بین مردم می باشد که در نتیجه ی آن بدون کینه و دشمنی و حمل سلاح، خونهایی ریخته می شود که در آنها قاتل و نوع قتل مشخص نیست. همراه پدرم نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم رفتیم که ایشان به پدرم فرمود: «این پسرت هست؟». پدرم گفت: به پروردگار کعبه سوگند، بله. هرکس برای دفاع از مالش کشته شود، شهيد است؛ هرکس برای دفاع از - ناموس و - خانواده اش کشته شود، شهيد است؛ هرکس برای دفاع از جانش کشته شود، شهيد است و هرکس برای دفاع از دينش کشته شود شهيد است. ما کارهای مان را به کسانی که خواهان آن باشند، نمی دهيم؛ ولی تو ای ابوموسی يا ای عبدالله بن قيس به يمن برو. با عذاب الله (آتش) عذاب نکنید. امورتان را از من بگیرید، مسائل تان را از من بگیرید، الله متعال برای آنها راهی قرار داده است؛ چون پسر و دختر مجرد با هم مرتکب زنا شوند، صد شلاق می خورند و برای یکسال تبعید می شوند و اگر مرد و زن متاهل با هم مرتکب زنا شوند، علاوه بر صد شلاق، سنگسار می شوند. الله محمد صلى الله عليه وسلم را به حق مبعوث نمود و قرآن را بر او نازل فرمود. يکی از مواردی که بر او نازل گرديد، آيه ی رجم (سنگسار) بود. اين آيه را تلاوت کرديم، حفظ نموديم و خوب فهميديم. بر اساس اين آيه رسول الله صلى الله عليه وسلم سنگسار نمود و ما هم بعد از ايشان سنگسار نموديم. رسول الله صلى الله عليه وسلم (فرد مجردی را که مرتکب زنا شده بود) شلاق زد و تبعید نمود و ابوبکر همین کار را کرد و عمر نیز چنین عمل نمود. رسول الله صلى الله عليه وسلم مردانی که خود را به شکل زنان درمی آورند و زنانی که خود را شبيه مردان می کنند، لعنت نموده و فرمود: «آنان را از خانه های تان بيرون كنيد». زمانی که ماعز بن مالک نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد، ایشان به وی فرمود: «شاید بوسیدی یا اشاره ای کردی و لمس نمودی یا نگاه کردی». ماعز گفت: نه ای رسول خدا (هیچیک از این موارد نبوده است). رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «أَنِكْتَهَا»: «آیا با وی آمیزش جنسی در محل آلت تناسلی داشتی؟». و ماعز به صراحت این مساله را تایید نمود و با کنایه پاسخ نداد. ابن عباس می گوید: در این هنگام بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم به سنگسار کردن وی دستور داد. از عمل زشت و پلید زنا دوری کنید که الله متعال از آن نهی کرده است؛ و هرکس مرتکب آن شد، باید آن را چنان بپوشاند که الله متعال پوشانده است و به سوی الله توبه کند که اگر گناه کسی برای ما (حکام) آشکار گشت، (حکم) کتاب الله را بر او اقامه می کنیم. سخن عایشه رضی الله عنها: زمانی که حکم پاکدامنی من نازل شد، رسول الله صلی الله علیه وسلم به منبر رفت و این مساله را بیان داشت و آیات نازل شده در این زمینه را تلاوت نمود؛ زمانی که از منبر پایین آمد دستور داد دو مرد و یک زن را حد بزنند. هِلال بن أُمَيَّه نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم همسرش را متهم نمود كه با شريك بن سحماء زنا كرده است. پس رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «گواه بياور یا حد قذف در پشتت جاری می شود». هرکس برده اش را متهم به زنا کند و برده اش از آنچه آقایش می گوید، پاک و بری باشد، روز قيامت شلاق زده خواهد شد مگر اينکه سخنش در مورد او درست باشد. لعنت الله بر دزدی که تخم مرغ می دزدد و دستش قطع می شود و ريسمان می دزدد و دستش بريده می شود. دست کسی که در امانت خیانت کند و کسی که دست به غارت و چپاول بزند و آنکه چیزی را با سرعت و در غفلت دیگری تصاحب کند، قطع نمی شود. دست دزد در برابر دزدیِ ثمره ی آویزان از درخت و مغز درخت نخل (جُمّار) قطع نمی شود. هر نیازمندی از آن بخورد به شرطی که چیزی از آن را در لباسش نریزد (و با خود نبرد)، چیزی بر او نیست و هرکس مقداری از آن را با خود ببرد، باید آنچه برده یا مثل آن را بازگرداند و مجازات می شود؛ و هرکس بعد از حفاظت خرما در جای خشک کردن آن (جرین)، مقداری خرما معادل بهای سپری بدزدد، دستش قطع می شود. در مسجد خوابیده بودم و پارچه ای به بهای سی درهم بر روی من بود که مردی آمد و از غفلت من سوء استفاده کرد و آن را برداشت و رفت؛ چون این مرد دستگیر شد و نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آورده شد، به قطع دست وی امر شد. مردی که شراب خورده بود، نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آورده شد که او را با دو شاخه ی نخل چهل ضربه زد. اگر کسی از شما برادرش را زد، باید از ضربه زدن به صورت او خودداری کند. الله متعال درحالی آیه ی حرام بودن شراب را نازل کرد که شراب مورد استفاده در مدینه فقط از خرما بود. برای رسول الله صلی الله علیه وسلم در ظرف آب کشمش می ریختند و ایشان همان روز و فردایش و پس فردایش از آن می نوشید و چون شب روز سوم می رسید، از آن می نوشید و به دیگری می نوشاند و اگر چیزی از آن باقی می ماند، دور می ریخت. رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شراب سوال شد که از درست کردن آن نهی کرد. طارق گفت: آن را جهت استفاده ی دارویی درست می کنم؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «شراب دارو نیست، بلکه خود بیماری است». از لغزش های افراد شرافتمند جز در باب حدود گذشت کنید. سخن علی رضی الله عنه: هرکس را كه حد بزنم و در اثر آن بميرد، ناراحت نمی شوم جز شراب خوار که اگر در اثر حد زدن بميرد، ديه اش را پرداخت می نمايم. زيرا رسول الله صلى الله عليه وسلم تعداد مشخصی را برايش معين نفرمود. ای خالد، بزودی پس از من اتفاقات و فتنه ها و اختلافاتی خواهد بود، اگر توانستی بنده ی مقتول الله باشی نه قاتل، چنین کن. با مال و جان و زبان تان به جهاد مشرکان بروید. سخن عایشه رضی الله عنها: از رسول الله صلی الله علیه وسلم برای شرکت در جهاد اجازه گرفتم که فرمود: «جهاد شما حج است». نزد آنان بازگرد و از آنها اجازه بگیر؛ اگر به تو اجازه دادند جهاد کن، در غیر این صورت به آنان نیکی کن. من از هر مسلمانی که در بین مشرکان اقامت داشته باشد، بری و بیزار هستم. مادامی که با کفار جنگیده شود، هجرت ادامه دارد. کم پیش می آمد که رسول الله صلی الله علیه وسلم قصد غزوه ای را داشته باشد و توریه نکند تا اينكه غزوه ی تبوک فرا رسيد. برگرد که من از مشرک کمک نمی گيرم. علی رضی الله عنه می گوید: من اولین کسی هستم که در روز قیامت برای دادخواهی در برابر الله متعال زانو می زنم. رسول الله صلی الله علیه وسلم دو تن از مسلمانان را که اسیر کفار شده بودند با یک تن از مشرکان که اسیر مسلمانان بود، مبادله نمود. شاهد بودم که رسول الله صلی الله علیه وسلم یک چهارم غنایم را در ابتدا و یک سوم را به هنگام بازگشت تقسیم نمود. در غزواتی كه شركت می كرديم، عسل و انگور بدست می آورديم و آنها را می خورديم و جمع آوری نمی كرديم. ما در روز خیبر به مواد خوراکی دست پیدا کردیم و هریک از مجاهدان می آمد و به مقدار نیاز خود از آن بر می داشت و باز می گشت. هرکس به الله و روز قیامت ایمان دارد نباید بر چهارپایی سوار شود که از غنایم مسلمانان می باشد؛ چنانکه آن را ضعیف و ناتوان نموده و آنگاه آن را به غنایم باز گرداند. و هرکس به الله و روز قیامت ایمان دارد نباید لباسی را بپوشد که از غنایم مسلمانان است چنانکه آن را کهنه نموده و آنگاه به غنایم بازگرداند. مسلمانان در برابر غیر خود یکپارچه و منسجم هستند، جان و مال شان [در قصاص و دیه ها] با یکدیگر برابر است؛ و چون یکی از آنها به کافری امان دهد یا با او عهد و پیمانی ببندد، کسی حق نقض آن را ندارد و غنیمتی که در جنگ به دست می آید سهم دورترین آنها از جنگ هم می باشد. حتماً يهود و نصارا را از شبه جزيره ی عرب بيرون خواهم کرد و فقط کسی را که مسلمان باشد، در آن باقی می گذارم. ما همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم در غزوه ی خیبر بودیم که گوسفندانی را به غنیمت گرفتیم و رسول الله صلی الله علیه وسلم بخشی از آنها را بین ما تقسیم کرد و بقیه ی گوسفندان را در اموال غنیمت قرار داد. نامه ی عمر بن خطاب یکسال پیش از وفاتش با این مضمون به دست ما رسید که: مجوسی هايی را كه با محارم خود ازدواج كرده اند، از يكديگر جدا كنيد.