عن أبي تَمِيم الجَيْشَانِيِّ قال: سمعت عمرو بن العَاص يقول: أخبرني رَجُل من أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم يقول: إن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: «إن الله عز وجل زَادَكُمْ صلاة فصلُّوها فيما بَيْن صلاة العِشَاء إلى صلاة الصُّبح، الوِتر الوِتر»، أَلَا وإنَّه أبو بَصْرَة الغِفَاري، قال أبو تَميم: فكنت أنا وأبو ذَرٍ قاعِدَين، قال: فأخذ بِيَدِي أبو ذَرٍّ فانطلقنا إلى أبي بَصْرة فوجدناه عند الباب الذي يَلِي دار عَمرو بن العاص، فقال أبو ذَرٍّ: يا أبا بَصْرَة آنت سمعت النبي صلى الله عليه وسلم يقول: «إن الله عز وجل زَادَكُمْ صلاة، فصلُّوها فيما بَيْن صلاة العشاء إلى صلاة الصُّبح الوِتر الوِتر؟» قال: نعم، قال: أنْتَ سَمِعْتَه؟ قال: نعم، قال: أنت سمعته؟ قال: نعم.
[صحيح] - [رواه أحمد]
المزيــد ...

از ابوتمیم جَيْشَانِی روایت است که می گوید: از عمرو بن عاص رضی الله عنه شنیدم که گفت: یکی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم به من خبر داد و گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ زَادَكُمْ صَلَاةً فَصَلُّوهَا فِيمَا بَيْنَ صَلَاةِ الْعِشَاءِ إِلَى صَلَاةِ الصُّبْحِ، الْوَتْرُ الْوَتْرُ»: «الله عزوجل نمازی (به طاعات و عبادات شما) افزوده است، آن را در بین نماز عشاء تا نماز صبح بخوانید. نماز مذکور وتر است وتر». آن صحابه ای که این خبر را به عمرو بن عاص داده، ابوبصره غفاری بوده است. ابوتمیم می گوید: من و ابوذر نشسته بودیم که ابوذر دستم را گرفت و نزد ابوبصره رفتیم؛ او را نزد یک در مانده به در خانه ی عمرو بن عاص یافتیم؛ ابوذر گفت: ای ابوبصره، تو از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدی که فرموده است: «الله عزوجل نمازی (به طاعات و عبادات شما) افزوده است، آن را در بین نماز عشاء تا نماز صبح بخوانید. نماز مذکور وتر است وتر». ابوبصره گفت: بله؛ ابوذر گفت: تو خود آن را شنیده ای؟ ابوبصره گفت: بله؛ ابوذر گفت: تو خود آن را شنیده ای؟ ابوبصره گفت: بله.
صحیح است - به روایت احمد

شرح

الله عزوجل نمازی را بر نمازهای صحابه افزود که قبل از آن چنین نمازی با چنین هیئت و صورتی نمی خواندند؛ و این نماز وتر بود. این مساله با اسلوب عطا و بخشش مطرح می گردد؛ گویا می گوید: «الله متعال نمازهای پنجگانه را بر شما فرض نمود تا در برابر آنها به شما اجر و پاداش و ثواب عنایت فرماید؛ و به این مقدار کفایت نکرد، بلکه تهجد و وتر را هم برای شما مشروعیت بخشید؛ تا بر احسان و نیکی بر شما بیفزاید». «فَصَلُّوهَا»: «پس این نماز را بخوانید». «فَصَلُّوهَا» فعل امر است و اصل در فعل امر، وجوب می باشد؛ اما این حدیث و احادیث دیگری که ظاهرا بر وجوب نماز وتر دلالت می کنند، با دلایل صریح و صحیح دیگر مبنی بر عدم وجوب آن، حکم نماز وتر را از وجوب به عدم وجوب تقلیل می دهند. در ادامه وقت نماز وتر بیان می شود؛ اینکه وقت آن بعد از خوانده شدن نماز عشاء آغاز می گردد؛ و با خوانده شدن نماز عشاء، وقت نماز وتر داخل می شود؛ هرچند نماز عشاء با نماز مغرب در وقت مغرب جمع شده باشد؛ اما آخر وقت آن طلوع فجر است؛ بنابراین وقتی فجر طلوع کند، وقت نماز وتر خارج می شود. و اگر در حین خواندن وتر، وقت آن خارج شد، نماز وتر کامل می شود. سپس عمرو بن عاص رضی الله عنه می گوید: «صحابه ی مذکور ابوبصره ی غفاری بوده است». یعنی کسی که به عمرو بن عاص در این مورد خبر داده، ابوبصره غفاری رضی الله عنه بوده است. در ادامه ابوتمیم می گوید: «من و ابوذر نشسته بودیم که ابوذر دستم را گرفت و نزد ابوبصره رفتیم و او را در جلوی یک در مانده به در خانه ی عمرو بن عاص یافتیم». یعنی بعد از اینکه خبر مذکور از رسول الله صلی الله علیه وسلم به این دو نفر می رسد، تصمیم می گیرند از صحت آن مطمئن شوند؛ بنابراین نزد ابوبصره رضی الله عنه می روند؛ وقتی نزد ابوبصره رضی الله عنه می روند، ابوذر از وی در مورد صحت آنچه از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل کرده، سوال می کند و ابوبصره آن را تایید می کند. و ابوذر می گوید: تو خود آن را شنیده ای؟ ابوبصره می گوید: بله؛ ابوذر می گوید: تو خود آن را شنیده ای؟ ابوبصره می گوید: بله. و به این ترتیب اطمینان پیدا می کنند که آنچه ابوبصره از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل نموده، صحیح است.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانیایی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی تجالوج الهندية الأيغورية
مشاهده ترجمه ها