بروز رسانی: بهترین ازدواج، آسان ترین ازدواج است.

عن عقبة بن عامر قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «خير النكاح أيْسَرُه»، وقال النبي صلى الله عليه وسلم لرجل: أتَرضى أن أُزَوِّجَكَ فُلانة «قال: نعم، قال لها: أترْضَين أن أُزوِّجَكِ فلانا» قالت: نعم، فزوجها رسول الله صلى الله عليه وسلم ، ولم يَفرض صداقًا، فدخل بها، فلم يُعطها شيئًا، فلما حضرتْهُ الوفاة قال: إن رسول الله صلى الله عليه وسلم زوجني فلانة، ولم أُعطها شيئًا، وقد أعطيتها سَهمي من خَيبر، فكان له سهم بخيبر فأخذتْهُ فباعتْهُ فبلغ مائة ألف.
[صحيح] - [رواه أبو داود]

از عقبة بن عامر روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «خَيْرُ النِّكَاحِ أَيْسَرُهُ»: «بهترین ازدواج، آسان ترین ازدواج است». و رسول الله صلی الله علیه وسلم به مردی فرمود: «أَتَرْضَى أَنْ أُزَوِّجَكَ فُلَانَةَ؟»: «آیا راضی می شوی تو را به ازدواج فلان زن درآورم؟» وی گفت: بله؛ و به آن زن فرمود: «أَتَرْضَيْنَ أَنْ أُزَوِّجَكِ فُلَانًا؟»: «آیا راضی می شوی تو را به ازدواج فلان مرد درآورم؟» وی گفت: بله؛ این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم آن زن را به ازدواج درآورد و مهریه ای برای او مشخص نکرد؛ و شوهرش با او همبستر شد و چیزی به او نداد. زمانی که این مرد در بستر مرگ قرار گرفت، گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم مرا به ازدواج فلانی درآورد و من چیزی به همسرم ندادم، سهم خود از خیبر را به او می دهم. وی سهمی از خیبر داشت که همسرش آن را گرفت و فروخت و مبلغ آن به صدهزار رسید.
[صحیح است] - [به روایت ابوداوود]

شرح

در این حدیث عقبة بن عامر رضی الله عنه ذکر می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم به آسانگیری در ازدواج تشویق نموده است. و بیان می کند که بهترین ازدواج آن است که با مهریه ی کمتری همراه باشد؛ و به ازدواج با مهریه ی کم توصیه و تشویق شده است. زیاد بودن مهریه بر خلاف مهریه ی افضل و بهترین مهریه می باشد. هرچند تعیین آن جایز است. وقتی مهریه ها اندک باشد، ازدواج کردن برای کسی سخت نخواهد بود و به این ترتیب آمار ازدواجی که به آن تشویق شده بالا می رود. و فقرا نیز قادر به ازدواج بوده و افزایش نسلی صورت می گیرد که یکی از مهمترین اهداف ازدواج است. سپس عقبة رضی الله عنه ذکر می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم به مردی پیشنهاد ازدواج با زنی داد و همین پیشنهاد را با آن زن مطرح نمود؛ وقتی هر دو طرف موافق این ازدواج بودند، آنها را به عقد نکاح یکدیگر درآورد و آن مرد اسمی از مهریه نبرد و بدون اینکه چیزی به او بدهد با وی همبستر شد. زمانی که در بستر مرگ قرار گرفت، زمینی را که سهم وی از غنایم خیبر بود به عنوان مهریه ی وی به او دارد. و همسرش آن را گرفت و فروخت که بهای آن به صدهزار رسید.