عن أبي هريرة رضي الله عنه ، أن أبا هِنْد، حَجَمَ النبي صلى الله عليه وسلم في اليَافُوخ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «يا بَنِي بَيَاضَةَ، أَنْكِحُوا أَبَا هِنْدٍ، وَانْكِحُوا إلَيْهِ» وقال: «وإنْ كان في شيء مِمَّا تَدَاوُون به خيرٌ فَالحِجَامة».
[حسن] - [رواه أبو داود]
المزيــد ...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که می گوید: شخصی به نام ابا هند، رسول الله صلی الله علیه وسلم را در محل يافوخ (محل به هم پيوستن استخوان های جلو و عقب سر) حجامت نمود. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «يَا بَنِي بَيَاضَةَ أَنْكِحُوا أَبَا هِنْدٍ وَأَنْكِحُوا إِلَيْهِ»: «ای بنی بياضه، ابا هند را ازدواج دهید و از او زن بگیرید».
و فرمود: «وإنْ كان في شيء مِمَّا تَدَاوُون به خيرٌ فَالحِجَامة»: «و اگر در مواردی که به وسیله ی آنها به مداوا و درمان می پردازید، خیری باشد در حجامت است».
[حسن است] - [به روایت ابوداوود]
در این حدیث آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم نزد ابوهند رضی الله عنه در بخشی از سرش حجامت می کند. حدیث مذکور دلیلی است بر عدم اعتبار هم کفو بودن در نسب و شغل؛ چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم یکی از قبایل انصار را دستور می دهد ابوهند را به ازدواج در بیاورند و از دختران ابوهند برای فرزندان خود خواستگاری کنند. و آن قبیله ی قحطانی ازدی عربی بود. این درحالی است که ابوهند از بردگان بنی بیاضه بود و علاوه بر بردگی مشغول حجامت بود. و حجامت نزد عرب شغلی پست شمرده می شد؛ اما رسول الله صلی الله علیه وسلم برای ازدواج وی هم کفو بودن در نسب و شغل را معتبر ندانست؛ و نصوص دیگر تنها هم کفوی در دین و اخلاق را معتبر می دانند. سپس ذکر می کند که حجامت بهترین روش درمانی می باشد.