بروز رسانی: سنت پیامبرمان را برای ما پیچیده و مبهم نکنید، عده ی ام ولدی که آقایش فوت شود، چهار ماه و ده روز است.
عن عمرو بن العاص قال: "لا تُلَبِّسُوا علينا سُنَّةَ نبيِّنا عِدَّةُ أُمِّ الْوَلَدِ، إذا تُوُفِّيَ عنها سَيِّدُهَا أربعة أشهر وعشر".
[صحيح] - [رواه أبو داود وابن ماجه ومالك وأحمد]
المزيــد ...
از عمرو بن عاص رضی الله عنه روایت است که می گوید: سنت پیامبرمان را برای ما پیچیده و مبهم نکنید، عده ی ام ولدی که آقایش فوت شود، چهار ماه و ده روز است.
صحیح است - به روایت ابن ماجه
در این اثر صحابه ی جلیل القدر عمرو بن عاص رضی الله عنه اظهار نظر بدون حجت و برهان کسانی را انکار می کند که در مورد عده ی ام ولدی نظر می دهند که آقایش فوت شده است؛ و بیان می کند سنت این است که چهار ماه و ده روز عده بگذراند. مانند عده ی زنی که آزاد است؛ و میان عده ی آنها تفاوتی نیست. هرچند این اثر به صراحت بر این مساله دلالت دارد، اما بسیاری از اهل علم به علت دلایل دیگر، عده ی ام ولدی را که آقایش فوت شده، مانند سایر کنیزان، یک حیض می دانند و این مذهب جمهور می باشد.
طبقه بندی ها
بیشتر
- بروز رسانی: هرکس يک وجب از زمين را به ناحق تصاحب کند، روز قيامت همين يک وجب از هفت زمين به دور گردنش پيچيده می شود.
- بروز رسانی: هیچ زنی برای مرده ای بیش از سه روز ترک زینت نمی کند مگر برای شوهرش که چهارماه و ده روز به خاطر او زینتش را ترک می گوید و لباس زینتی نمی پوشد مگر لباس سیاه و سفید؛ و سرمه نمی کشد و از خوشبویی استفاده نمی کند مگر زمانی که (از عادت ماهانه) پاک می شود آنهم به مقدار اندکی از قُسط یا اظفار.
- بروز رسانی: برای زنی که به الله و روز قیامت ایمان دارد، حلال نیست بیش از سه روز بر میتی ترک زینت کند مگر برای شوهرش که چهار ماه و ده روز باید ترک زینت نماید.
- بروز رسانی: زمان به صورتِ اصلی اش، مانندِ روزی درآمده که الله متعال آسمان ها و زمين را آفريد؛ هر سال، دوازده ماه می باشد و چهار ماهِ آن حرام است: ذوالقعده، ذوالحجه و محرّم که پُشتِ سرِ هم قرار دارند و رجبِ «مُضَر».
- بروز رسانی: در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم همسر ثابت بن قیس با خلع از شوهرش جدا شد و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی دستور داد به مدت یک حیض عده بگذراند.
- بروز رسانی: به بريره دستور داده شد سه حيض عده سپری کند.
- بروز رسانی: در جاهلیت، زمانی که زنی شوهرش فوت می شد و او را از دست می داد، وارد خانه ی کوچکی می شد و بدترین لباسش را می پوشید و از خوشبویی و هر چیزی که سبب آراستگی شود خودداری می کرد تا اینکه یکسال بر او بگذرد. سپس حیوانی مانند الاغ یا پرنده یا گوسفند می آوردند و برای پاکیزگی، خود را به آن می کشید.