عن ابن عباس، قال: جاء رجل إلى النبي صلى الله عليه وسلم فقال: إنَّ امرأتي لا تمنع يد َلامِسٍ قال: «غَرِّبْهَا» قال: أخاف أن تَتْبعها نفسي، قال: «فاستَمْتَعِ بها».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي]
المزيــد ...
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: مردی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: همسرم از اینکه کسی با دستش او را لمس کند، پرهیز نمی کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «غَرِّبْهَا»: «با طلاق از او دوری کن». وی گفت: می ترسم دلم به دنبال او باشد و دوری او را تحمل نکنم. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «فَاسْتَمتعْ بِهَا»: «از او بهره گیر».
[صحیح است] - [به روایت نسائی - به روایت ابوداوود]
در این حدیث آمده که یکی از صحابه برای مشورت با رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد همسرش، نزد ایشان می آید و خبر می دهد که همسرش دست کسی را رد نمی کند که او را لمس کند؛ در معنای این بخش اختلاف زیادی شده است؛ و درست ترین معنا این است که وی از مردان دوری نمی کند و از اینکه کسی دستش را دراز کند تا با لمس او لذت ببرد، پرهیز نمی کند. یا اینکه از سخن گفتن با مردان و از اینکه در چشم مردان باشد، چنانکه بدنش را لمس کنند یا با وی دست بدهند، ابایی ندارد و از این موارد پرهیز نمی کند. و به این معنا نیست که از زنا پرهیز نمی کند. چون رسول الله صلی الله علیه وسلم ازدواج با زن زناکار را تایید نمی کند. به هرحال رسول الله صلی الله علیه وسلم همان ابتدا از باب نصیحت و خیرخواهی و دلسوزی، به وی اشاره می کند از وی جدا شود تا از معاشرت با کسی که چنین وضعی دارد، پاک بماند؛ اما مرد مذکور از محبت شدید خود نسبت به او خبر می دهد و اینکه می ترسد با طلاق دادن او، مشتاق وی بوده و نتواند از او دل بکند؛ بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم مصلحت را در این می بیند که با آن زن زندگی کند چون در این شرایط ترس آن می رود که از طلاق دادن او مفسده ی بزرگتری به وجود بیاید؛ و دفع بزرگ ترین ضرر با کمترین ضرر لازم است. و چه بسا بعد از آن رفتارش تغییر کند. والله اعلم