عن طارق المُحَارِبِيِّ، قال: قَدِمْنَا المدينة فإذا رسول الله صلى الله عليه وسلم قَائِمٌ على المِنْبَرِ يَخْطُبُ النَّاسَ وهو يقول: "يَدُ الْمُعْطِي الْعُلْيَا، وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ: أُمَّكَ وأَبَاكَ، وأُخْتَكَ وأَخَاكَ، ثُمَّ أَدْنَاكَ أَدْنَاكَ".
[صحيح] - [رواه النسائي]
المزيــد ...

از طارق محاربی روایت است که می گويد : درحالی به مدينه آمديم که رسول الله صلى الله عليه وسلم بر روی منبر ايستاده بود و مشغول سخنرانی برای مردم بود و می فرمود: «يَدُ الْمُعْطِي الْعُلْيَا، وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ: أُمَّكَ وأَبَاكَ، وأُخْتَكَ وأَخَاكَ، ثُمَّ أَدْنَاكَ أَدْنَاكَ»: «دست دهنده بالاست؛ و در انفاق از (خانواده ات و) کسانی که سرپرستی آنها را بر عهده داری شروع کن: از مادرت، پدرت، خواهرت، برادرت و سپس به ترتيب هرکس در خويشاوندی به تو نزديک تر است».
صحیح است - به روایت نسائی

شرح

حدیث مذکور بر این دلالت دارد که شایسته است انسان دست بالا را داشته باشد؛ با این توضیح که سعی کند به اندازه ی توان و وضعیتی که دارد، انفاق کننده و نیکوکار باشد نه اینکه گدا و گیرنده باشد. چون بخشش و انفاق، دست انسان را بالا می برد. همچنین بر او لازم است انفاق را از نزدیکان و خویشاوندان شروع کرده و به اندازه ی توان تسلای دل آنان بوده و دست شان را بگیرد. و در میان نزدیکان و خویشاوندان از مهمترین آنها آغاز کند؛ بنابراین از مادر و سپس پدر و به همین ترتیب خواهر و برادر آغاز کند و در ادامه نزدیک ترین ها را مد نظر بگیرد و در صورتی که نیاز به کمک دارند، کمکش را از آنها دریغ نکند.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی چینی الهندية الكردية
مشاهده ترجمه ها
بیشتر