بروز رسانی: طبق عُرف از مالش به اندازه ای که برای تو و فرزندانت کافی باشد بردار.
عن عائشة رضي الله عنها قالت: «دخلت هند بنت عُتْبَةَ- امرأَة أَبِي سفيان- على رسول الله صلى الله عليه وسلم فقالت: يا رسول الله، إنَّ أَبَا سُفْيَان رَجُلٌ شَحِيحٌ، لا يُعْطِيني من النفقة ما يكفيني ويكفي بَنِيَّ، إلاَّ ما أَخَذْتُ مِنْ مَالِهِ بِغَيْرِ عِلْمِهِ، فَهَلْ عَلَيَّ فِي ذَلِكَ مِنْ جُنَاحٍ؟ فَقَالَ رسول الله: خُذِي مِنْ مَالِهِ بِالْمَعْرُوفِ مَا يَكْفِيكِ وَيَكْفِي بَنِيكِ».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: هند بنت عتبه همسر ابوسفيان نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم آمد و گفت: ای رسول خدا، ابوسفيان مردی بخيل است و نفقه ای به من نمی دهد که برای من و فرزندانم کفایت کند مگر اينکه بدون اطلاع وی از مالش بردارم، آيا با این کار گنهکار می شوم؟ رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «خُذِي مِنْ مَالِهِ بِالْمَعْرُوفِ مَا يَكْفِيكِ وَيَكْفِي بَنِيكِ»: «طبق عُرف از مالش به اندازه ای که برای تو و فرزندانت کافی باشد بردار».
[صحیح است] - [متفق علیه]
هند دختر عتبه از رسول الله صلی الله علیه وسلم سوال می کند که شوهرش نفقه ای به او نمی دهد که او و فرزندانش را کافی باشد، آیا می تواند از مال ابوسفیان بدون اطلاع وی بردارد؟ و رسول الله صلی الله علیه وسلم به جایز بودن این کار فتوا می دهد؛ به شرطی که طبق عرف به اندازه ی کفایت بردارد نه بیش از آن؛ و در این کار تعدی نکند.
طبقه‌بندی‌ها
بیشتر
- بروز رسانی: الله متعال فرموده اند: اى ابن آدم انفاق كن، بر تو نيز انفاق مى شود.
- بروز رسانی: هرگاه شخص (مسلمان) به نيت اجر و پاداش بر اهل و خانواده ی خود انفاق كند، نفقه ی او صدقه محسوب می شود.
- بروز رسانی: هرکس يک وجب از زمين را به ناحق تصاحب کند، روز قيامت همين يک وجب از هفت زمين به دور گردنش پيچيده می شود.
- بروز رسانی: دست بالا بهتر از دست پايين است؛ دست بالا همان دست بخشنده و دست پايين، دست درخواست کننده (گيرنده) است.
- بروز رسانی: ای رسول خدا، نمی توانم نسبت به فرزندانم از ابوسلمه بی تفاوت باشم و رهای شان کنم؛ آيا به خاطر خرجی و نفقه ای که به آنها بدهم، پاداش می يابم؟ فرمود: «بله؛ پاداشِ خرجی و نفقه ای که به آنان می دهی، به تو می رسد».
- بروز رسانی: ديناری در راه الله انفاق می کنی؛ ديناری در راه آزاد کردن برده ای می بخشی؛ ديناری به بينوايی صدقه می دهی و ديناری خرجِ خانواده ات می کنی؛ در اين ميان پاداش نفقه ای که به خانواده ات داده ای، از همه بزرگ تر (و بيشتر) است.
- بروز رسانی: زمان به صورتِ اصلی اش، مانندِ روزی درآمده که الله متعال آسمان ها و زمين را آفريد؛ هر سال، دوازده ماه می باشد و چهار ماهِ آن حرام است: ذوالقعده، ذوالحجه و محرّم که پُشتِ سرِ هم قرار دارند و رجبِ «مُضَر».