فەرموودە: ئەوەندە لە سامانەکەى ببە بە دادپەروەرانە کە خۆت ومنداڵەکانت پێویستتانە

عن عائشة رضي الله عنها قالت: «دخلت هند بنت عُتْبَةَ- امرأَة أَبِي سفيان- على رسول الله صلى الله عليه وسلم فقالت: يا رسول الله، إنَّ أَبَا سُفْيَان رَجُلٌ شَحِيحٌ، لا يُعْطِيني من النفقة ما يكفيني ويكفي بَنِيَّ، إلاَّ ما أَخَذْتُ مِنْ مَالِهِ بِغَيْرِ عِلْمِهِ، فَهَلْ عَلَيَّ فِي ذَلِكَ مِنْ جُنَاحٍ؟ فَقَالَ رسول الله: خُذِي مِنْ مَالِهِ بِالْمَعْرُوفِ مَا يَكْفِيكِ وَيَكْفِي بَنِيكِ».
[صحيح] - [متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە عائیشەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: «هیندی کچی عوتبە -خێزانی ئەبو سوفیان- هات بۆ لای پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم-، و ووتی:«ئەی پێغەمبەری خودا، ئەبو سوفیان پیاوێکی ڕەزیلە، بە پێی پێویست خەرجی بە من ومنداڵەکانم نابەخشێت، مەگەر ئەوەندە نەبێت کە خۆم لە سامانەکەى (پارەکەى) ببەم بە بێ ئەوەى ئەو پێی بزانێت، ئایا لەم کارەدا گوناهبار دەبم؟ پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- فەرموی: «ئەوەندە لە سامانەکەى ببە بە دادپەروەرانە کە خۆت ومنداڵەکانت پێویستتانە».
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری

شیکردنەوە

هیندی کچی عوتبە داوای فەتوایەکی کرد لە لای پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- ئەویش ئەوەیە کە مێردەکەى وەکو پێویست خەرجی بۆ خۆی ومنداڵەکانى ناکات، ئایا دەکرێت لە پارەى مێردەکەى (ئەبو سوفیان) ببات بە بێ ئەوەى ئەو پێی بزانێت؟ پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- فەتواى ئەوەى بۆی دا کە دروستە ئەگەر بە پێی پێویست ببات بە بێ ئەوەى زیادەڕەوی بکات وسنوور تێبپەڕێنێت (بە شێوەیەکی مامناوەند ودادپەروەرانە).