هر خاون ز وزيوك مافى زات ندات؛ ئوا له قيامتدا زش ئارينى ب ئاماد دكرت ئر مر بمرت كردوكان دت؛ ج ل س شت نبت: خركردنك بردوام، ان زانستك سوود لوربردرت، ان منداك اك نزا ب بكات ئ غمبر خودا، داك سعد وفات كرد، خركردنك باشترن؟ فرموو: ئاوئاو بخشن، دت: برك هكند، ووت: ئم ب داك سعد هەرکەسێک ئەسپێک ڕابگرێت لە پێناو خواى گەورە، باوەڕی بە خودا هەبێت، پەیمانەکانی بە ڕاست دابنێت؛ ئەوا لە ڕۆژی قیامەتدا لەسەر لەوەڕاندنی وئاوخواردنەوەى وپاشەڕۆ فڕێدانى ومیزکردنى پاداشتی (بۆ دەنووسرێت) لە نێو تەرازووەکەیدا ئەی پێغەمبەری خودا، خاکێکم دەستکەوت (بوو بە موڵکی من) لە خەیبەر، هەرگیز سامانێکم لە لا نەبووە لەوە بە نرختر بێت، ئایا چی فەرمانێکم پێدەکەیت سەبارەتی؟ فەرمووی: ئەگەر بتەوێت بنچینەى (دەستکەوتەکە) دەهێڵیتەوە (وەکو وەقف)، و(بەرهەمەکەى) دەکەیتە خێر