Хадис: „На секој сопственик на злато или сребро што не ги плаќа своите давачки, на Судниот ден, ќе му се исковаат огнени чаршафи

عَنْ أَبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَا مِنْ صَاحِبِ ذَهَبٍ وَلَا فِضَّةٍ، لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا، إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ، صُفِّحَتْ لَهُ صَفَائِحُ مِنْ نَارٍ، فَأُحْمِيَ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ، فَيُكْوَى بِهَا جَنْبُهُ وَجَبِينُهُ وَظَهْرُهُ، كُلَّمَا بَرَدَتْ أُعِيدَتْ لَهُ، فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ، حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ الْعِبَادِ، فَيَرَى سَبِيلَهُ، إِمَّا إِلَى الْجَنَّةِ، وَإِمَّا إِلَى النَّارِ» قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، فَالْإِبِلُ؟ قَالَ: «وَلَا صَاحِبُ إِبِلٍ لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا، وَمِنْ حَقِّهَا حَلَبُهَا يَوْمَ وِرْدِهَا، إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ، بُطِحَ لَهَا بِقَاعٍ قَرْقَرٍ، أَوْفَرَ مَا كَانَتْ، لَا يَفْقِدُ مِنْهَا فَصِيلًا وَاحِدًا، تَطَؤُهُ بِأَخْفَافِهَا وَتَعَضُّهُ بِأَفْوَاهِهَا، كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ أُولَاهَا رُدَّ عَلَيْهِ أُخْرَاهَا، فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ، حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ الْعِبَادِ، فَيَرَى سَبِيلَهُ إِمَّا إِلَى الْجَنَّةِ، وَإِمَّا إِلَى النَّارِ» قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، فَالْبَقَرُ وَالْغَنَمُ؟ قَالَ: «وَلَا صَاحِبُ بَقَرٍ، وَلَا غَنَمٍ، لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا، إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ بُطِحَ لَهَا بِقَاعٍ قَرْقَرٍ، لَا يَفْقِدُ مِنْهَا شَيْئًا، لَيْسَ فِيهَا عَقْصَاءُ، وَلَا جَلْحَاءُ، وَلَا عَضْبَاءُ تَنْطَحُهُ بِقُرُونِهَا وَتَطَؤُهُ بِأَظْلَافِهَا، كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ أُولَاهَا رُدَّ عَلَيْهِ أُخْرَاهَا، فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ، حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ الْعِبَادِ، فَيَرَى سَبِيلَهُ إِمَّا إِلَى الْجَنَّةِ، وَإِمَّا إِلَى النَّارِ» قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، فَالْخَيْلُ؟ قَالَ: «الْخَيْلُ ثَلَاثَةٌ: هِيَ لِرَجُلٍ وِزْرٌ، وَهِيَ لِرَجُلٍ سِتْرٌ، وَهِيَ لِرَجُلٍ أَجْرٌ، فَأَمَّا الَّتِي هِيَ لَهُ وِزْرٌ، فَرَجُلٌ رَبَطَهَا رِيَاءً وَفَخْرًا وَنِوَاءً عَلَى أَهْلِ الْإِسْلَامِ، فَهِيَ لَهُ وِزْرٌ، وَأَمَّا الَّتِي هِيَ لَهُ سِتْرٌ، فَرَجُلٌ رَبَطَهَا فِي سَبِيلِ اللهِ، ثُمَّ لَمْ يَنْسَ حَقَّ اللهِ فِي ظُهُورِهَا وَلَا رِقَابِهَا، فَهِيَ لَهُ سِتْرٌ وَأَمَّا الَّتِي هِيَ لَهُ أَجْرٌ، فَرَجُلٌ رَبَطَهَا فِي سَبِيلِ اللهِ لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ، فِي مَرْجٍ وَرَوْضَةٍ، فَمَا أَكَلَتْ مِنْ ذَلِكَ الْمَرْجِ، أَوِ الرَّوْضَةِ مِنْ شَيْءٍ، إِلَّا كُتِبَ لَهُ، عَدَدَ مَا أَكَلَتْ حَسَنَاتٌ، وَكُتِبَ لَهُ، عَدَدَ أَرْوَاثِهَا وَأَبْوَالِهَا، حَسَنَاتٌ، وَلَا تَقْطَعُ طِوَلَهَا فَاسْتَنَّتْ شَرَفًا، أَوْ شَرَفَيْنِ، إِلَّا كَتَبَ اللهُ لَهُ عَدَدَ آثَارِهَا وَأَرْوَاثِهَا حَسَنَاتٍ، وَلَا مَرَّ بِهَا صَاحِبُهَا عَلَى نَهْرٍ، فَشَرِبَتْ مِنْهُ وَلَا يُرِيدُ أَنْ يَسْقِيَهَا، إِلَّا كَتَبَ اللهُ لَهُ، عَدَدَ مَا شَرِبَتْ، حَسَنَاتٍ» قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، فَالْحُمُرُ؟ قَالَ: «مَا أُنْزِلَ عَلَيَّ فِي الْحُمُرِ شَيْءٌ، إِلَّا هَذِهِ الْآيَةَ الْفَاذَّةُ الْجَامِعَةُ»: {فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ، وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ} [الزلزلة: 8].
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 987]

Ебу Хурејре, радијаллаху анху, пренесува дека Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рекол:
„На секој сопственик на злато или сребро што не ги плаќа своите давачки, на Судниот ден, ќе му се исковаат огнени чаршафи, кои ќе се загреат во огнот џехенемски, и со нив ќе му бидат жигосани бочните страни, челото и грбот. Кога и да се изладат, ќе бидат загреани, тогаш еден ден ќе трае педесет илјади години, сè додека не се заврши судењето помеѓу Аллаховите робови, и секој ќе го гледа својот пат, или кон Џенетот или кон Џехенемот.“
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 987]

Објаснување

Пратеникот, саллаллаху алејхи ве еллем, ги објаснил видовите на богатство и казната на Судниот ден за оние, кои нема да плаќаат зекат, вклучувајќи:
Прво: злато, сребро и слично, како и трговинска роба, кои подлежат на зекат, но не е даден. Кога ќе настапи Судниот ден, тие ќе бидат истопени и излеани во плочи, ќе бидат вжарени во џенениот оган, а нивниот сопственик ќе биде мачен со нив. Со нив ќе бидат жигосани неговите страни, челото и грбот. Кога и да се изладат, повторно ќе бидат загреани. Тој ќе биде во оваа состојба на мачење за време на Судниот ден, а чие времетраење е педесет илјади години, додека Аллах не пресуди помеѓу луѓето и додека не пресуди дали тој ќе биде од жителите на џенет или од тие за во џехенем.
Второ: Сопственик на камили кој не го давал зекатот и давачките, вклучително и молзењето за сиромашните кои ги посетуваат. Овие камили ќе бидат донесени големи, дебели и побројни од кога било дотогаш. Нивниот сопственик ќе биде испружен пред нив на Судниот ден на широка, рамна земја. Ќе го газат со нозе и ќе го гризат со заби. Секогаш кога последната ќе помине покрај него, првата ќе му се врати. Тој ќе остане во оваа состојба на мачење во текот на Судниот ден, кој трае педесет илјади години, додека Аллах не пресуди помеѓу луѓето и додека не пресуди дали тој ќе биде меѓу жителите на џенетот или од тие за џехенем.
Трето: Сопственикот на кравите и ситна стока - овците и козите - чијшто сопственик не го плаќа задолжителниот зекат, ќе биде донесен во голем број, без ништо да им недостасува. Нивниот сопственик ќе биде испружен пред нив на Судниот ден на широка, рамна земја, меѓу нив нема да има со криви рогови, ниту без рогови, ниту со скршени рогови. Наместо тоа, тие ќе бидат во својата најсовршена состојба, ќе го удираат со роговите и ќе го газат со своите нозе. Секогаш кога последното од нив ќе помине над него, првото од нив ќе му се врати. Тој ќе остане во оваа состојба на мачење во текот на Судниот ден, кој ќе трае педесет илјади години, додека Аллах не пресуди помеѓу луѓето и не пресуди дали тој ќе биде меѓу жителите на џенетот или од тие за џехенем.
Четврто: Сопственици на коњи, кои се поделени во три категории:
Првиот: Кому тие преставуваат терет, а тоа е оној кој ги чуваше за да се фали со нив, заради гордост и да ги користи во борба против муслиманите.
Вториот: е оној кому тие му се заштита, тоа е оној кој ги користел за борба на Аллаховиот пат, а потоа добро се однесуваше со нив обезбедувајќи им сточна храна и сите други потреби, тука спаѓа и парење со пастувите.
Третиот: Е оној кој ќе биде награден за нив, а тоа е оној кој ги користел за борба на Аллаховиот пат за муслиманите, кои пасат на ливада и градина, тие нема да изедат нешто а да на споственикот не му бидат напишани толкав број на добри дела колку тие јаделе, и исто така ќе му се пресметаат и нивниот измет и урината, за секое јаже кое биде користено, за трчањето по височините, Аллах ќе го награди според бројот на неговите траги и количина на изметот. И ако нивниот сопственик помине покрај река, а тие се напијат од неа, иако тој не сакал да ги напои, Аллах ќе го награди според бројот на голтките со кои коњите се напиле.
Тогаш тој, саллаллаху алејхи ве селлем, бил прашан за магарињата: Дали и тие се како коњите?
Тој одговорил: Ниту една законска регулатива не е објавена во врска со нив, освен овој ајет, кој е општ за сите видови послушност и непослушност. А тоа се зборовите на Возвишениот: „Тој што дури и трошка добро ќе стори – ќе го види,  и тој што дури и трошка зло ќе стори – ќе го види!“ [Ел Зилзал: 7-8] Па, кој чува магариња од некоја добра причина, ќе ја види наградата за тоа, а ако го прави тоа заради некој грев, ќе ја види и казната за тоа, и ова правило ги опфаќа сите работи.

من فوائد الحديث

1. Обврската на давање зекат и тешката закана за одбивање.
2. Оној што од немарност одбива да го даде зекатот не е неверник, туку е во голема опасност.
3. Човекот ќе биде награден за деталите кои се случуваат за време на правењето добри дела, ако имал во основа таква намера, и ако немал намера со тие детали.
4. Во иметок има и други должности покрај зекатот.
5. Едно од правата на камилите е да ги измолзат сиромашните на местото каде што камилите пијат вода. За да им се олесни на сиромашните да не одат по домовите, а подобро е и за камилите, Ибн Баттал рекол: Во имотот има две права: индивидуална обврска и уште друго, а молзењето е едно од правата кои се од благородниот морал.
6. Едно од должностите кон камилите, кравите или овците е да се позајми мажјакот заради оплодување доколку некој тоа го побара.
7. Правило за магарињата и сето она за кое нема текст: Вклучено е во зборовите на Возвишениот Аллах: „Тој што дури и трошка добро ќе стори – ќе го види,  и тој што дури и трошка зло ќе стори – ќе го види!“.
8. Ајетот поттикнува да се прави добро, макар и тоа да е малку, и предупредува да не се прави зло, макар тоа да е безначајно.