Pagpapanibago: Walang may-ari ng ginto ni ng pilak, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin dito, na hindi magtatapal sa kanya ng mga plantsa ng apoy kapag Araw na ng Pagkabuhay, magpapaningas sa mga ito sa apoy ng Impiyerno, at maghehero sa pamamagitan ng mga ito ng tagiliran niya, noo niya, at likod niya.

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «ما مِن صاحب ذَهب، ولا فِضَّة، لا يُؤَدِّي منها حقَّها إلا إذا كان يوم القيامة صُفِّحَتْ له صَفَائِحُ من نار، فَأُحْمِيَ عليها في نار جهنَّم، فيُكْوى بها جَنبُه، وجَبينُه، وظهرُه، كلَّما بَرَدَت أُعِيْدَت له في يوم كان مِقداره خمسين ألف سنة، حتى يُقْضَى بين العِباد فَيَرى سَبِيلَه، إما إلى الجنة، وإما إلى النار». قيل: يا رسول الله، فالإبْل؟ قال: «ولا صَاحِبِ إِبل لا يُؤَدِّي منها حَقَها، ومن حقِّها حَلْبُهَا يوم وِرْدِهَا، إلا إذا كان يوم القيامة بُطِح لها بِقَاعٍ قَرْقَرٍ. أوْفَرَ ما كانت، لا يَفْقِد منها فَصِيلا واحِدَا، تَطَؤُهُ بِأخْفَافِهَا، وتَعَضُّه بِأفْوَاهِهَا، كلما مَرَّ عليه أُولاَها، رَدَّ عليه أُخْرَاها، في يوم كان مِقْداره خمسين ألف سنة، حتى يُقضى بين العباد، فَيَرَى سَبِيلَه، إما إلى الجنة، وإما إلى النار». قيل: يا رسول الله، فالبقر والغنم؟ قال: «ولا صاحب بقر ولا غَنَم لاَ يُؤَدِّي منها حقها، إلا إذا كان يوم القيامة، بُطِح لها بِقَاعٍ قَرْقَرٍ، لا يَفْقِد منها شيئا، ليس فيها عَقْصَاء، ولا جَلْحَاء، ولا عَضْبَاءُ، تَنْطَحُهُ بِقُرُونِها، وتَطَؤُهُ بِأظْلاَفِهَا، كلَّمَا مَرَّ عليه أُولاَها، رَدَّ عليه أُخْرَاها، في يوم كان مِقداره خمسين ألف سنة حتى يُقضى بين العِباد، فَيَرَى سَبيلَه، إما إلى الجنة، وإما إلى النار». قيل: يا رسول الله فالخيل؟ قال: «الخَيل ثلاثة: هي لرَجُلٍ وِزْرٌ، وهي لرَجُل سِتْر، وهي لِرَجُلٍ أجْرٌ. فأمَّا التي هي له وِزْرٌ فَرَجُلٌ ربَطَهَا رِيَاءً وَفَخْرًا وَنِوَاءً على أهل الإسلام، فهي له وِزْرٌ، وأما التي هي له سِتْرٌ، فرَجُل ربَطَها في سبيل الله، ثم لم يَنْس حَقَّ الله في ظُهورها، ولا رقَابِها، فهي له سِتْرٌ، وأما التي هي له أَجْرٌ، فرَجُل ربَطَها في سبيل الله لأهل الإسلام في مَرْج، أو رَوْضَةٍ فما أكلت من ذلك المَرْجِ أو الرَّوْضَةِ من شيء إلا كُتِبَ له عَدَدَ ما أكَلَتْ حسنات وكتب له عَدَد أرْوَاثِهَا وَأبْوَالِهَا حسنات، ولا تَقْطَعُ طِوَلَهَا فَاسْتَنَّتْ شَرَفا أو شَرَفَيْنِ إلا كَتَب الله له عَدَد آثَارِهَا، وَأرْوَاثِهَا حسنات، ولا مَرَّ بها صَاحِبُها على نَهْر، فشَربَت منه، ولا يُريد أن يَسْقِيهَا إلا كَتَب الله له عَدَد ما شَرَبت حسنات» قيل: يا رسول الله فالحُمُرُ؟ قال: «ما أُنْزِل عليَّ في الحُمُر شيء إلا هذه الآية الفَاذَّة الجَامعة: ?فمن يعمل مثقال ذرة خيرا يره ومن يعمل مثقال ذرة شرا يره? [الزلزلة: 7 - 8]».
[صحيح] - [متفق عليه]

Ayon kay Abū Hurayrah, malugod si Allāh sa kanya: "Walang may-ari ng ginto ni ng pilak, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin dito, na hindi magtatapal sa kanya ng mga plantsa ng apoy kapag Araw na ng Pagkabuhay, magpapaningas sa mga ito sa apoy ng Impiyerno, at maghehero sa pamamagitan ng mga ito sa tagiliran niya, noo niya, at likod niya. Sa tuwing lumamig ang mga ito, uulitin sa kanya sa loob ng isang araw na ang haba ay limampung libong taon hanggang sa humatol sa pagitan ng mga tao, kaya makikita niya ang landas niya na maaaring patungo sa Paraiso o patungo sa Impiyerno." Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga kamelyo po?" Nagsabi siya: "Walang may-ari ng mga kamelyo, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin mula sa mga ito - at kabilang sa mga tungkulin sa mga ito ang pagpapagatas sa mga ito sa araw ng pag-inom ng mga ito - na hindi isusubsob dahil sa mga ito kapag Araw na ng Pagkabuhay sa kapatagan ng disyerto. Pagkataba-taba ang mga ito, walang mawawala sa mga ito ni iisang inawat na kamelyo. Aapakan siya ng mga ito ng mga paa ng mga ito at kakagatin siya ng mga ito ng mga bibig ng mga ito. Sa tuwing nakadaan sa kanya ang una sa mga ito, ibabalik sa kanya ang huli sa mga ito sa loob ng isang araw na ang haba ay limampung libong taon hanggang sa humatol sa pagitan ng mga tao, kaya makikita niya ang landas niya na maaaring patungo sa Paraiso o patungo sa Impiyerno." Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga baka at ang mga tupa po?" Nagsabi siya: "Walang may-ari ng mga baka ni ng mga tupa, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin mula sa mga ito, na hindi isusubsob dahil sa mga ito kapag Araw na ng Pagkabuhay sa kapatagan ng disyerto. Walang mawawala sa mga ito ni anuman. Wala sa mga itong mga may mga sungay na pilipit, wala sa mga itong mga walang sungay, at wala sa mga itong mga may mga sungay na putol. Susuwagin siya ng mga ito ng mga sungay ng mga ito at aapakan siya ng mga ito ng mga paa ng mga ito. Sa tuwing nakadaan sa kanya ang una sa mga ito, ibabalik sa kanya ang huli sa mga ito sa loob ng isang araw na ang haba ay limampung libong taon hanggang sa humatol sa pagitan ng mga tao, kaya makikita niya ang landas niya na maaaring patungo sa Paraiso o patungo sa Impiyerno." Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga kabayo po?" Nagsabi siya: "Ang mga kabayo ay tatlo: ang mga ito para sa isang tao ay pabigat, ang mga ito para sa isang tao ay panakip, at ang mga ito para sa isang tao ay pang-upa. Tungkol naman sa ang mga ito para sa kanya ay pabigat, [siya ay] isang lalaking nagtali ng mga ito bilang pakita, pagyayabang, at pangangaway sa mga alagad ng Islam. Kaya ang mga ito para sa kanya ay pabigat. Tungkol naman sa ang mga ito para sa kanya ay panakip, [siya ay] isang lalaking nagtali ng mga ito alang-alang sa landas ni Allāh. Pagkatapos ay hindi niya kinalimutan ang karapatan ni Allāh hinggil sa mga likod ng mga ito ni sa mga leeg ng mga ito. Kaya ang mga ito para sa kanya ay panakip. Tungkol naman sa ang mga ito para kanya ay pang-upa, [siya ay] isang lalaking nagtali ng mga ito alang-alang sa landas ni Allāh para sa mga alagad ng Islam sa isang pastulan o isang kaparangan. Walang kinain ang mga ito mula sa pastulan o kaparangang iyon na anuman malibang tatalaan para sa kanya ng bilang ng kinain ng mga ito bilang mga magandang gawa at tatalaan para sa kanya ng bilang ng mga dumi ng mga ito at ng mga ihi ng mga ito bilang mga magandang gawa. Walang pinutol ang mga ito na suga ng mga ito at hinila sa isang mataas na lupa o sa dalawang mataas na lupa malibang magtatala si Allāh para sa kanya ng bilang ng mga bakas ng mga ito at ng mga dumi ng mga ito bilang mga magandang gawa. Hindi idinaan ang mga ito ng may-ari ng mga ito sa isang ilog at uminom ang mga ito mula roon, gayong hindi niya ninanais na painumin ang mga ito, malibang magtatala si Allāh para sa kanya ng bilang ng ininom ng mga ito bilang mga magandang gawa." Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga asno po?" Nagsabi siya: "Hindi nagpababa sa akin hinggil sa mga asno ng anuman maliban sa talatang namumukod na masaklaw na ito (Qur'ān 99:7-8): Kaya ang sinumang gumawa ng kasimbigat ng isang munting langgam na kabutihan ay makikita niya iyon; at ang sinumang gumawa ng kasimbigat ng isang munting langgam na kasamaan ay makikita niya iyon."
Tumpak. - Napagkaisahan ang katumpakan.

Ang pagpapaliwanag

Ang ḥadīth na ito na inilahad ng may-akda, kaawaan siya ni Allāh, sa isang paksa ay pagbibigay-diin sa pagkatungkulin ng zakāh at paglilinaw sa kainaman nito. Walang may-ari ng ginto ni ng pilak, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin dito, na hindi magtatapal sa kanya ng mga plantsa ng apoy kapag Araw na ng Pagkabuhay, magpapaningas sa mga ito sa apoy ng Impiyerno, at maghehero sa pamamagitan ng mga ito sa tagiliran niya, noo niya, at likod niya. Sa tuwing lumamig ang mga ito, uulitin sa kanya sa loob ng isang araw na ang haba ay limampung libong taon hanggang sa humatol sa pagitan ng mga tao. Pagkatapos ay makikita niya ang landas niya na maaaring patungo sa Paraiso o patungo sa Impiyerno. Kaya naman ang ginto at ang pilak ay isinasatungkulin ang zakāh sa mga materyales nito sa bawat kalagayan. Kaya kung hindi niya ginawa, ang ganti sa kanya ay ang binanggit ng Propeta, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan. Nagsabi siya: "Walang may-ari ng mga kamelyo, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin mula sa mga ito..." Kaya kapag tumanggi ang may-ari ng mga kamelyo sa isinatungkulin ni Allāh sa kanya kaugnay sa mga ito na zakāh sa mga ito at sa paggagatas sa mga ito sa araw ng pagpunta ng mga ito sa tubig sa pamamagitan ng paggagatas sa mga ito at pagpapainom ng mga gatas ng mga ito sa mga dumadaan at mga pumupunta sa tubig. "na hindi isusubsob dahil sa mga ito kapag Araw na ng Pagkabuhay sa kapatagan ng disyerto. Pagkataba-taba ang mga ito..." Sa isang sanaysay ng Ṣaḥīḥ Muslim: "Pagkalaki-laki ang mga ito..." Nangangahulugan: "ang mga ito sa kanya sa Mundo bilang karagdagan sa kaparusahan sa kanya sa pamamagitan ng dami ng mga ito, lakas ng mga ito, at kalubusan ng pagkalikha sa mga ito kaya ang mga ito ay magiging higit na mabigat sa pag-apak ng mga ito kung paanong magiging ang mga may mga sungay sa pamamagitan ng mga sungay ng mga ito ay magiging higit na nakasasakit at higit na nakatatama sa pagtusok ng mga ito at pagsuwag ng mga ito." "Sa tuwing nakadaan sa kanya ang una sa mga ito, ibabalik sa kanya ang huli sa mga ito..." Sa isang sanaysay ng Ṣaḥīḥ Muslim: "Sa tuwing nakadaan sa kanya ang huli sa mga ito, ibabalik sa kanya ang una sa mga ito." Ang kahulugan: "Siya ay mananatiling pinagdurusa sa pamamagitan ng mga ito nang limampung libong taon hanggang sa humatol sa pagitan ng mga tao, kaya makikita niya ang landas niya na maaaring patungo sa Paraiso o patungo sa Impiyerno." Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga baka at ang mga tupa po?" Nagsabi siya: "Walang may-ari ng mga baka ni ng mga tupa, na hindi nagbibigay mula rito ng tungkulin mula sa mga ito, na hindi isusubsob dahil sa mga ito kapag Araw na ng Pagkabuhay sa kapatagan ng disyerto..." Sinasabi kaugnay sa sinumang tumangging magbigay ng zakāh ng mga baka at mga tupa ang sinabi kaugnay sa sinumang tumangging magpalabas ng zakāh ng mga kamelyo. Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga kabayo po?" Nagsabi siya: "Ang mga kabayo ay tatlo: ang mga ito para sa isang tao ay pabigat, ang mga ito para sa isang tao ay panakip, at ang mga ito para sa isang tao ay pang-upa." Nangangahulugan ito: "Ang mga kabayo ay tatlong uri. Ang unang uri ay nilinaw niya sa sabi niya: 'Tungkol naman sa ang mga ito para sa kanya ay pabigat, [siya ay] isang lalaking nagtali ng mga ito bilang pakita, pagyayabang, at pangangaway sa mga alagad ng Islam. Kaya ang mga ito sa kanya ay pabigat.' Ang lalaking ito na naghanda sa mga kabayo niya bilang pakita, parinig, paghahambog, at pangangaway sa mga alagad ng Islam, ang mga ito sa kanya ay magiging pabigat sa Araw ng Pagkabuhay. Tungkol naman sa ikalawang uri, nilinaw niya, sumakanya ang pagpapala at ang pangangalaga, ito sa sabi niya: "Tungkol naman sa ang mga ito para sa kanya ay panakip, [siya ay] isang lalaking nagtali ng mga ito alang-alang sa landas ni Allāh. Pagkatapos ay hindi niya kinalimutan ang karapatan ni Allāh hinggil sa mga likod ng mga ito ni sa mga leeg ng mga ito. Kaya ang mga ito para sa kanya ay panakip." Ang kahulugan: "Ang mga kabayong inihanda ng mga may-ari nito para sa pangangailangan niya: nakikinabang siya sa produkto ng mga ito, gatas ng mga ito, pagpapapasan mga ito, at pagpapaupa sa mga ito upang mapigilan ang sarili niya sa panghihingi sa mga tao, ang gawain niyang iyon ay sa pagtalima kay Allāh, pagkataas-taas Niya, at paghahangad ng mga ikinalulugod Niya. Kaya ang mga ito ay panakip sa kanya dahil ang panghihingi sa mga tao ng mga salapi nila samantalang ang tao ay may kasapatan ay ipinagbabawal. "Pagkatapos ay hindi niya kinalimutan ang karapatan ni Allāh hinggil sa mga likod ng mga ito ni sa mga leeg ng mga ito." Ito ay sa pamamagitan ng pagsakay sa mga ito sa landas ni Allāh, pagkataas-taas Niya, o sa sandali ng mga pangangailangan. Hindi ipapapasan sa mga ito ang hindi makakaya ng mga ito. Aalagaan niya ang mga ito ng anumang makabubuti sa mga ito at itataboy niya ang kapinsalaan sa mga ito palayo sa mga ito. Ito ay pagtatakip sa may-ari ng mga ito laban sa karalitaan. Ang ikatlong uri ay binanggit niya sa sabi niya: "Tungkol naman sa ang mga ito para kanya ay pang-upa, [siya ay] isang lalaking nagtali ng mga ito alang-alang sa landas ni Allāh para sa mga alagad ng Islam sa isang pastulan o isang kaparangan. Walang kinain ang mga ito mula sa pastulan o kaparangang iyon na anuman malibang tatalaan para sa kanya ng bilang ng kinain ng mga ito bilang mga magandang gawa at tatalaan para sa kanya ng bilang ng mga dumi ng mga ito at ng mga ihi ng mga ito bilang mga magandang gawa. Walang pinutol ang mga ito na suga ng mga ito at hinila sa isang mataas na lupa o sa dalawang mataas na lupa malibang magtatala si Allāh para sa kanya ng bilang ng mga bakas ng mga ito at ng mga dumi ng mga ito bilang mga magandang gawa. Hindi idinaan ang mga ito ng may-ari ng mga ito sa isang ilog at uminom ang mga ito mula roon, gayong hindi niya ninanais na painumin ang mga ito, malibang magtatala si Allāh para sa kanya ng bilang ng ininom ng mga ito bilang mga magandang gawa." Nangangahulugan: "Ipinansandata niya ang mga ito sa pakikibaka sa landas ni Allāh: makikibaka man siya sa pamamagitan ng sarili niya o ipagkakaloob niya ang mga ito sa landas ni Allāh, malugod si Allāh sa kanya, upang makikibaka gamit ang mga ito laban sa mga Kāfir yayamang nagsabi nga ang Propeta, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan: 'Ang sinumang nagpasandata sa isang mandirigma ay nakidigma nga.' Kaya ang lalaking ito na naghanda sa mga kabayo niya sa landas ni Allāh, pagkataas-taas Niya, para itaas ang Salita ni Allāh, magkakamit siya ng mga magandang gawa dahil sa bawat kinakain ng mga ito na halaman ng lupa. Pati ang mga ihi ng mga ito at ang mga dumi ng mga ito ay itatala para sa kanya bilang mga magandang gawa. Hindi lumalabag ang Panginoon mo sa katarungan sa isa man." "Walang pinutol ang mga ito na suga ng mga ito at hinila sa isang mataas na lupa o sa dalawang mataas na lupa malibang magtatala si Allāh para sa kanya ng bilang ng mga bakas ng mga ito at ng mga dumi ng mga ito bilang mga magandang gawa." Ang "suga" ng mga ito ay nangangahulugang: ang lubid na ipinantatali sa mga ito upang manginain sa lugar ng mga ito. Kapag pinutol ng mga ito ang lubid at umalis upang manginain sa hindi lugar ng mga ito, ang may-ari ng mga ito ay magkakamit ng gantimpala ng bilang ng mga bakas ng mga ito na nilakad ng mga ito, at gayon din ang ihi ng mga ito at mga dumi ng mga ito. "Hindi idinaan ang mga ito ng may-ari ng mga ito sa isang ilog at uminom ang mga ito mula roon, gayong hindi niya ninanais na painumin ang mga ito, malibang magtatala si Allāh para sa kanya ng bilang ng ininom ng mga ito bilang mga magandang gawa." Ang kahulugan: "Ang may-ari ng mga kabayo ay gagantimpalaan sa pag-inom ng mga ito mula sa ilog o inuman, kahit pa man hindi siya naglayong painumin ang mga ito. Magkakamit siya ng mga magandang gawa dahil sa bawat nainom ng mga ito, gayong siya ay hindi naman nagnais na painumin ang mga ito. Iyon ay dahil s pagkakasapat ng naunang layunin, ang layuning ihanda ang mga ito alang-alang sa landas ni Allāh, pagkataas-taas Niya. Kaya naman hindi isinasakundisyong ang layunin ay umaalinsabay sa lahat ng gawain mula sa simula nito hanggang sa wakas nito hanggat hindi naman nawalang-saysay ang layunin niya sa pamamagitan ng paglabas mula sa gawain iyon." Sinabi: "O Sugo ni Allāh, at ang mga asno po?" Nangangahulugan: "Ano po ang kahatulan sa mga ito? Nakukuha po ba ng mga ito ang kahatulan sa mga hayupan hinggil sa pagkatungkulin ng zakāh sa mga ito o gaya ng mga kabayo?" Nagsabi siya: "Hindi nagpababa sa akin hinggil sa mga asno ng anuman maliban sa talatang namumukod na masaklaw na ito..." Nangangahulugan: "talatang] panlahat na tumatalakay sa bawat kabutihan at nakabubuti." [Ang talata (Qur'ān 99:7-8)]: "Kaya ang sinumang gumawa ng kasimbigat ng isang munting langgam na kabutihan ay makikita niya iyon; at ang sinumang gumawa ng kasimbigat ng isang munting langgam na kasamaan ay makikita niya iyon." Napagkaisahan ang katumpakan. Ito ay pananalita sa Ṣaḥīḥ Muslim.