Худоё! қабри маро чун бутхона магардон Намозҳои панҷгона, аз ҷумъа то ҷумъаи дигар ва аз рамазон то рамазони дигар ва дар ҳоли дурӣ аз кабоир, кафорати гуноҳони байни онҳо мегардад Ҳар кӣ шаби Қадрро аз рӯйи имон ва дарёфти савоб шабзиндадорӣ намояд, гуноҳони гузаштаи ӯ омурзида мешавад Ҳар касе намози бомдодро хонад, дар амон ва ҳимояти Аллоҳ аст баъд аз ҳар намоз ин зикр вирди забони Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) буд Ҳар кӣ намози асрро тарк кунад, амалаш табоҳ шудааст Бар қабрҳо нанишинед ва ба сӯи онҳо намоз нагузоред Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) миёни ду саҷда мегуфт: "Худоё бар ман мағфират кун ва бар ман раҳм кун ва бар ман офият бибахш ва манро ҳидоят кун ва бар ман ризқу рӯзи ато фармо Аллоҳумма Анта Салом ва минка салом, таборакта зул-ҷалоли вал-икром Истода намоз бигзор, агар наметавонӣ нишаста ва агар наметавонӣ ба паҳлу Оё нидои намоз (азон)-ро мешунавӣ?" Гуфт: Бале. Паёмбари Худо фармуд: пас иҷобат кун агар намозҳои фарз (намозҳои панҷгона)-ро ба ҷо орам, моҳи рамазонро рӯза бидорам, ҳалолро ҳалол ва ҳаромро ҳаром бидонам Покӣ нисфи имон аст, ва "Алҳамду лиллоҳ" тарозуро пур мекунад, ва "Субҳонал-лоҳи" ва "Алҳамду лиллоҳи" миёни осмон ва заминро ман Зимом ибни Саълаба, бародари банӣ Саъд ибни Бакр ҳастам