عن أبي هريرة رضي الله عنه قال:
أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ أَعْمَى، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّهُ لَيْسَ لِي قَائِدٌ يَقُودُنِي إِلَى الْمَسْجِدِ، فَسَأَلَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُرَخِّصَ لَهُ فَيُصَلِّيَ فِي بَيْتِهِ، فَرَخَّصَ لَهُ، فَلَمَّا وَلَّى دَعَاهُ، فَقَالَ: «هَلْ تَسْمَعُ النِّدَاءَ بِالصَّلَاةِ؟» فَقَالَ: نَعَمْ، قَالَ: «فَأَجِبْ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 653]
المزيــد ...
Аз Абуҳурайра (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт:
Марди нобиное назди Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) омад ва гуфт: эй Расули Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ман роҳнамо надорам то манро ба масҷид бирасонад ва аз Расули Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) иҷоза хост то намозашро дар хона гузорад, Паёмбари Худо ба ӯ иҷоза дод, ва чун хост биравад ӯро нидо кард ва гуфт: "Оё нидои намоз (азон)-ро мешунавӣ?" Гуфт: Бале. Паёмбари Худо фармуд: пас иҷобат кун".
[صحيح] - [رواه مسلم] - [Саҳеҳ Муслим - 653]
Марди нобиное назди Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) омад ва гуфт: эй Расули Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) касе надорам маро дар намозҳои панҷгона ба масҷид барад ва ӯ мехост Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ӯро иҷозат диҳад то намозҳоро дар хона гузорад. Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) чун ӯро иҷозат дод ва мехост аз онҷо мунсариф шавад, Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ӯро садо кард ва гуфт: оё азонро мешунавӣ? Гуфт бале. Фармуданд: Пас нидои ба сӯи намоз (азон)-ро иҷобат кун.