عن أبي هريرة رضي الله عنه قال:
أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ أَعْمَى، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّهُ لَيْسَ لِي قَائِدٌ يَقُودُنِي إِلَى الْمَسْجِدِ، فَسَأَلَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُرَخِّصَ لَهُ فَيُصَلِّيَ فِي بَيْتِهِ، فَرَخَّصَ لَهُ، فَلَمَّا وَلَّى دَعَاهُ، فَقَالَ: «هَلْ تَسْمَعُ النِّدَاءَ بِالصَّلَاةِ؟» فَقَالَ: نَعَمْ، قَالَ: «فَأَجِبْ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 653]
المزيــد ...
Ебу Хурејре, радијаллаху анху, раскажува:
„Еден слеп човек дојде кај Пратеникот, алејхи селам, и му рече: ,Немам водич кој ќе ме води во џамија.“, и побара од Аллаховиот пратеник, алејхи селам, да му дозволи да се моли дома, па му дозволи. Меѓутоа, штом се сврте од него, го повика и го праша: ,Дали го слушаш езанот за намаз?‘ тој одговори потврдно, а Пратеникот му рече: ,Тогаш мора да се одѕвиеш.‘“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 653]
Еден слеп човек дојде кај Аллаховиот Пратеник, алејхи селам, и му рече: „О Аллахов пратенику, немам кој да ми помогне да ме однесе во џамија кога е време да ги клањам петте молитви.“, барајќи со тоа да му олесни Пратеникот, алејхи селам, да не мора да клања во џемат и Пратеникот му го дозволи тоа, но кога човекот се свртел, Пратеникот го повикал и го прашал: „Дали го слушаш езанот за намаз?“ Откако слепиот одговорил потврдно, тој му наредил сепак да се одѕвие на повикот за намаз.