+ -

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال:
أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ أَعْمَى، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّهُ لَيْسَ لِي قَائِدٌ يَقُودُنِي إِلَى الْمَسْجِدِ، فَسَأَلَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُرَخِّصَ لَهُ فَيُصَلِّيَ فِي بَيْتِهِ، فَرَخَّصَ لَهُ، فَلَمَّا وَلَّى دَعَاهُ، فَقَالَ: «هَلْ تَسْمَعُ النِّدَاءَ بِالصَّلَاةِ؟» فَقَالَ: نَعَمْ، قَالَ: «فَأَجِبْ».

[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 653]
المزيــد ...

از ابوهریره ـ رضی الله عنه ـ روایت است که گفت:
مردى نابينا نزد پيامبر صلى الله عليه و سلم آمد و گفت: اى رسول الله، [عصاکش و] راهنمایی ندارم كه مرا به مسجد بياورد و از رسول الله صلى الله عليه و سلم درخواست كرد كه به وى اجازه دهد تا در منزل خود نماز بخواند و ايشان به وى اجازه داد. اما همین كه خواست برگردد، وى را صدا زد و فرمود: «هَلْ تَسْمَعُ النِّدَاءَ بِالصَّلَاةِ؟»: «آيا نداى نماز (اذان) را مى شنوى؟» گفت: بله، فرمود: «فَأَجِبْ»: «پس اجابت کن».

[صحیح است] - [به روایت مسلم] - [صحيح مسلم - 653]

شرح

مردی نابینا نزد پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ آمد و گفت: یا رسول الله، من کسی را ندارم که کمکم کند و دستم را بگیرد و برای نمازهای پنجگانه به مسجد بیاورد؛ و به این ترتیب خواسته او این بود که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ اجازه‌ی ترک جماعت را به او بدهد؛ و پیامبر به او اجازه داد اما همین که برگشت او را صدا زد و فرمود: آیا اذان را می‌شنوی؟ گفت: آری. فرمود: پس منادی نماز را اجابت کن.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانيايى اندونزیایی اویغور بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالى هندی چینی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتغالی مالایالم تلوگو سواحیلی تامیلی برمه‌ای تایلندی آلمانی ژاپنی پشتو آسامی آلبانی السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية قرغیزي النيبالية یوروبایي الليتوانية الدرية الصربية الصومالية کینیارونډا ژباړه الرومانية المجرية التشيكية الموري ملاګاسي ایتالیایی Kannada کنادا الولوف البلغارية آزري الأوكرانية الجورجية
مشاهده ترجمه‌ها

از نکات این حدیث

  1. وجوب نماز جماعت؛ زیرا رخصت و اجازه گرفته نمی‌شود مگر فقط در برابر چیزی است که لازم و واجب می‌باشد.
  2. اینکه رسول خدا برای کسی که اذان را می‌شنود فرمود: «پس اجابت کن»، دال بر وجوب نماز جماعت است، زیرا اصل در امر، وجوب است.