+ -

عن أبي هريرة، قال: أتَى النبي صلى الله عليه وسلم رجُلٌ أعْمَى، فقال: يا رسول الله، إنه ليس لي قائد يَقُودُني إلى المسجد، فَسَأل رسول الله صلى الله عليه وسلم أن يُرَخِّص له فيصلِّي في بَيْتِه، فرَخَّص له، فلمَّا ولىَّ دَعَاه، فقال: «هل تسمع النِّداء بالصلاة؟» قال: نعم، قال: «فأجِب».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

ابو هريره - رضى الله عنه - روايت كرده اند كه: مردى نابينا نزد پيامبر - صلى الله عليه و سلم - آمدند، و گفت: اى رسول الله، عصاکش و راهنمایی ندارم كه مرا به مسجد بياورد، و از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - درخواست كرد كه به وى رخصت دهد تا در منزل خودش نماز بخواند، و ايشان به وى رخصت دادند، پس از آنكه خواست برگردد، وى را صدا زد و به وى فرمودند: "آيا نداى نماز را مى شنوى؟"، گفت: بله، فرمودند: "پس اجابت کن".
صحیح است - به روایت مسلم

شرح

مردى نابينا نزد پيامبر - صلى الله عليه و سلم - آمد، و گفت: اى رسول الله من مردى نابينا هستم و كسى را ندارم كه كمكم كند و دستم را بگيرد و من را براى نمازهاى پنجگانه به مسجد بياورد، و مى خواست، پيامبر - صلى الله عليه و سلم - به وى رخصت ترک جماعت را بدهد، ايشان به وى رخصت دادند، اما هنگامى كه خواست برگردد، وى را صدا زد و به او فرمودند: آيا صداى اذان نمازها را مى شنوى؟ گفت: بله، فرمودند: جواب ندا دهنده به نماز را بده.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانيايى اندونزیایی اویغور بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالى هندی چینی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتغالی مالایالم تلوگو سواحیلی تامیلی برمه‌ای تایلندی ژاپنی پشتو آسامی آلبانی السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية القيرقيزية النيبالية اليوروبا الليتوانية الدرية الصومالية الكينياروندا المجرية التشيكية المالاجاشية
مشاهده ترجمه‌ها

از نکات این حدیث

  1. واجب بودن نماز جماعت؛ زيرا رخصت براى چيزى است كه لازم و واجب مى باشد، سپس عبارت: "أجب"، فعل امر است و اصل در امر واجب بودن است.
  2. واجب بودن نماز جماعت بر نابينا و اگر چه كسى را نداشته باشد كه او را به مسجد بياورد.
  3. آموزش فتوا دهنده براى عجله نكردن در فتوا، و اينكه شايسته است احوال سؤال كننده را قبل از صادر كردن فتوا جويا شود.