رسول الله صلی الله علیه وسلم سره مونږ پدې بیعت وکړ چې په سختۍ او اسانۍ، خوښۍ او ناخوښۍ کې به ورڅخه اورو او پيروي به یې کوو، او پدې که چیرته پر مونږ بل چاته ترجیح ورکړل شو (نو عکس العمل به نه ښایو) او پر دې چې د چارواکو (حاکمانو) سره د قدرت په سر مخالفت ونکړو. پر تاسې به امیران وګمارل شي، نو تاسې به یې - خبرې - منئ او یا به یې ردوئ، نو چا چې د هغوی - د شریعت خلاف کړنې - په زړه کې بدې وګڼلې نو هغه براءت وموند، او چا چې د هغوی کړنې په ژبې او لاس سره منع کړې نو هغه نجات وموند، خو که څوک پرې خوښ و او د هغوی پیروي یې وکړه، هغوی وویل: ای د الله رسوله، آیا ورسره ونه جنګیږو، ویې ویل: نه، تر څو چې په تاسو کې لمونځونه ودروي. کله چې بنده ناروغ شي او یا سفر وکړي، د هغه لپاره همغومره عمل لیکل کیږي لکه د استوګنې او روغتیا پر مهال یې چې کاوه. له ماڅخه یې خلکو ته ورسوئ اګر که یو آیت هم وي، او له بني اسرائیلو حکایت وکړئ پدې کې کوم حرج نشته، او څوک چې په قصدي توګه پر ما دروغ ووايي، هغه دې په اور کې د ځان لپاره ځاى ونیسي. دین نصیحت دی یا الله! چا چې زما د امت د چارو مسؤولیت په غاړه واخسته او پر هغوی یې سختي وکړه نو ته په هغوی باندې سختي وکړه. هیڅ یو بنده نشته چې الله د ولس د چارو سرپرستي ورتر غاړي کړي، او د مړینې په ورځ مړ شي، او دی د خپل ولس سره دوکه کوونکی وي؛ مګر دا چې الله به پرې جنت حرام کړي. څوک چې له اطاعت څخه ووت، او ټولی یې پرېښوده او بیا مړ شو، نو مرګ یې د جاهلیت مرګ دی، او څوک چې د داسې یو بیرغ لاندې وجنګیده چې برخلیک یې نه و معلوم یوازې د خپلوانو او قوم په خاطر توریدلی و، یا دا چې تعصب ته یې بلنه کوله، او یا یې ملاتړ د تعصب له مخې و، بیا مړ شو، نو مرګ یې د جاهلیت دی. څوک چې تاسو ته راشي او تاسو ټول په یو سړي راغونډ وئ، او غواړي چې ستاسو یووالی وویشي یا ستاسو ډله خپره کړي، نو هغه ووژنئ. څوک چې له تاسو څخه منکر (ناکاره کړنه) وګوري نو هغه دې بدله کړي ( منع دې کړي) (زه تاسې) د الله تعالی نه په وېرېدلو او د حاکم (واکمن) په اطاعت سره وصیت کوم که څه هم دا واکمن یو حبشي غلام وي، او ژر دی چې تاسو به زما نه وروسته سخت اختلاف ووینئ، نو تاسې زما او د هدایت موندونکو راشدینو خلفاوو په سنتو کلکې منګولې ولګوئ ?سَتَكُونُ أَثَرَةٌ وَأُمُورٌ تُنْكِرُونَهَا» قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا تَأْمُرُنَا؟ قَالَ: «تُؤَدُّونَ الحَقَّ الَّذِي عَلَيْكُمْ، وَتَسْأَلُونَ اللَّهَ الَّذِي لَكُمْ». «داسې ځان غوښتونکي او چارې به وي چې تاسو یې نه خوښوئ، هغوی وویل: اې د الله رسوله، ته موږ ته په څه امر کوې؟ هغه وفرمایل: تاسو به هغه حق ادا کوئ چې پر تاسو دی، او خپل حق به له الله جل جلاله څخه غواړئ ?مَثَلُ القَائِمِ عَلَى حُدُودِ اللَّهِ وَالوَاقِعِ فِيهَا، كَمَثَلِ قَوْمٍ اسْتَهَمُوا عَلَى سَفِينَةٍ، فَأَصَابَ بَعْضُهُمْ أَعْلاَهَا وَبَعْضُهُمْ أَسْفَلَهَا ?اې کاکا!: د (لا اله الا الله) کلمه ووایه، تر څو د الله تعالی په وړاندې ستا لپاره دلیل ووایم ?كُلُّكُمْ رَاعٍ فَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، ?وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَيُوشِكَنَّ أَنْ يَنْزِلَ فِيكُمْ ابْنُ مَرْيَمَ حَكَمًا مُقْسِطًا، فَيَكْسِرَ الصَّلِيبَ، وَيَقْتُلَ الخِنْزِيرَ، وَيَضَعَ الجِزْيَةَ، وَيَفِيضَ المَالُ حَتَّى لاَ يَقْبَلَهُ أَحَدٌ». «قسم په هغه ذات چې زما روح د هغه په لاس کې دی، نږدې ده چې په تاسو کې به عیسې زوی د مریمې په عدالت قایمولو سره راښکته شي، صلیب به مات کړي او خنزیر به ووژني، جزیه به وټاکي، او مال به دومره پراخه شي چې هېڅوک به یې (د صدقې په حېث) نه قبلوي او زه ضمام بن ثعلبه د بنو سعد بن بکر له قبیلې څخه یم اې خلکو، یقینا چې الله جل جلاله ستاسو څخه د جاهلیت غرور او په پلرونو ویاړ لرې کړی دی