بر تلاوت قرآن محافظت كنيد، سوگند به كسى كه جان محمد در دستان اوست، (فراموش كردن) قرآن سريعتر از فرار كردن شترانى است كه پاهايشان با طناب بسته شده است. بهترين شما كسى است كه قرآن را ياد گرفته، و به ديگران ياد دهد. منزل هايتان را مانند قبرستان نكنيد، همانا شيطان از منزلى كه در آن سوره بقره قرائت مى شود فرار مى كند. هر كسى دو آيه ى آخر سوره ی بقره را در شب بخواند، برایش بسنده و کافی هستند. هر كسى كه حرفى از كتاب الله را قرائت كند براى او يک پاداش دارد، و هر پاداش ده برابر آن مى باشد. پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در همه ی حالت هايشان الله متعال را ذكر مى نمودند. ?قَالَ اللهُ تَعَالَى: قَسَمْتُ الصَّلَاةَ بَيْنِي وَبَيْنَ عَبْدِي نِصْفَيْنِ، وَلِعَبْدِي مَا سَأَلَ هنگامی كه وفات ابوطالب نزديك شد، رسول الله صلى الله عليه وسلم نزد او رفت. ابوجهل و عبدالله بن اَبی اميه هم نزد ابوطالب بودند. رسول الله صلى الله عليه وسلم به ابوطالب فرمود: «ای عموی من، لااله الاالله بگو تا بر ايمان تو نزد الله گواهی دهم». مثال مؤمنی که قرآن می خوانَد، مانند ترنجی است که هم بوی خوشی دارد و هم مزه ی خوبی. هرکس ده آيه از ابتدای سوره ی "کهف" را حفظ کند، از فتنه ی "دجال" در امان می ماند. هرکس قرآن را با صدای خوش نخوانَد، از ما نيست. آيا بزرگ ترين سوره ی قرآن را به تو بياموزم؟ کسی که ماهرانه قرآن بخواند، با ملائکه بزرگوار و نيکوکار خواهد بود و کسی که قرآن را با وقفه و به سختی بخواند و تلاوت قرآن برايش دشوار باشد، دو پاداش دارد. آيا می دانی که امشب آياتی بر من نازل شد که هرگز همانندِ آن ديده نشده است؟ "قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ" و "قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ". اگر در هوای سرد صبح، بر رسول الله صلی الله علیه وسلم وحی نازل می شد، از پيشانی اش عرق سرازير می گشت. با صداهای خود قرآن را زینت دهید. به چنین چیزهایی فرمان یافته اید؟ یا برای چنین چیزهایی برانگیخته شده اید؟ اینکه آیات کتاب الله را با یکدیگر رد کنید؟ امت های پیش از شما در رابطه با چنین مواردی گمراه شدند؛ اینها به شما ربطی ندارد. ببینید به چه چیزی امر شده اید، پس به آن عمل کنید و از چیزهایی که نهی شده اید، دوری کنید. درباره قرآن وارد جدل (باطل) نشوید؛ زيرا جدال در قرآن، انسان را به کفر می کشاند. بدانيد که نيرو همان تيراندازی است؛ بدانيد که نيرو همان تيراندازی است؛ بدانيد که نيرو همان تيراندازی است. ?لاَ تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا، فَإِذَا طَلَعَتْ فَرَآهَا النَّاسُ آمَنُوا أَجْمَعُونَ ?يُؤْتَى بِالْمَوْتِ كَهَيْئَةِ كَبْشٍ أَمْلَحَ لَا تُصَدِّقُوا أَهْلَ الْكِتَابِ وَلَا تُكَذِّبُوهُمْ، وَقُولُوا: {آمَنَّا بِاللهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا} پیامبر صلی الله علیه وسلم فاصله و جدایی بین سوره‌ها را نمی‌دانستند تا آنکه {بسم الله الرحمن الرحیم} بر ایشان نازل شد ?يقالُ لصاحبِ القرآن: اقرَأ وارتَقِ، ورتِّل كما كُنْتَ ترتِّل في الدُنيا، فإن منزِلَكَ عندَ آخرِ آية تقرؤها» یعنی: «به صاحب قرآن گفته می‌شود: بخوان و بالا برو و به ترتیل بخوان چنان که در دنیا به ترتیل می‌خواندی زیرا جایگاه تو نزد آخرین آیه‌ای است که می‌خوانی ده آیه را از رسول الله صلی الله علیه وسلم دریافت می‌کردند، و ده آیهٔ بعدی را فرا نمی‌گرفتند تا آنکه علم و عمل يَا أَبَا الْمُنْذِرِ، أَتَدْرِي أَيُّ آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللهِ مَعَكَ أَعْظَمُ؟» یعنی: «ای ابامنذر، آیا می‌دانی کدام آیه از کتاب الله که با خود داری بزرگتر است؟» گفتم: {اللهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ} [بقره: ۲۵۵]. پس بر سینه‌ام زد و فرمود: «وَاللهِ لِيَهْنِكَ الْعِلْمُ، أَبَا الْمُنْذِرِ» یعنی: «به الله سوگند علم گوارایت باد ای ابامُنذِر پیامبر صلی الله علیه وسلم هر شب هرگاه به بستر می‌رفت کف دستانش را جمع می‌کرد سپس در آن می‌دمید و در آن سورهٔ {قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ} و {قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ} و {قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ} ?الْيَهُودُ مَغْضُوبٌ عَلَيْهِمْ، وَالنَّصَارَى ضُلَّالٌ» یعنی: «یهودیان، مغصوب علیهم هستند و نصرانیان، گمراهان هستند فَإِذَا رَأَيْتِ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ سَمَّى اللهُ، فَاحْذَرُوهُمْ يُحْسَبُ مَا خَانُوكَ وَعَصَوْكَ وَكَذَّبُوكَ وَعِقَابُكَ إِيَّاهُمْ آنچه تو می‌گویی و به آن فرا می‌خوانی بی‌شک نیکو است، اگر بگویی که آنچه ما انجام داده‌ایم کفاره‌ای دارد يَا أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ اللهَ قَدْ أَذْهَبَ عَنْكُمْ عُبِّيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ وَتَعَاظُمَهَا بِآبَائِهَا {ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ} رسول الله صلى الله عليه وسلم به من فرمود: «برای من قرآن بخوان». گفتم: ای رسول خدا، من برای شما قرآن بخوانم، درحالی که قرآن بر شما نازل شده است؟ فرمود: «دوست دارم آن را از کسی جز خود بشنوم». حسادت جایز نیست مگر در دو مورد: شخصی که الله متعال به او مالی داده و توفیق خرج کردن در راه الله را به وی عنايت کرده است؛ و شخصی که الله به او حکمت و معارف دينی داده و به آن حکم نموده و عمل می کند و - به ديگران نيز - آموزش می دهد. ابن مسعود رضی الله عنه خانه را در سمت چپ خود و مِنی را در سمت راست خود قرار داده و سپس می گوید: این جایی بود که سوره ی بقره بر رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل شد. رسول الله صلى الله عليه وسلم شخصی را به عنوان فرمانده ی دسته ای از مجاهدان تعيين و اعزام کرد. هنگامی که وی برای يارانش امامت می داد، قرائتش را با «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» به پايان می رساند. همانا مثال حافظ قرآن، مانند صاحب شترِ بسته است. باری جبرئيل عليه السلام نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم نشسته بود که ناگهان صدايی از بالای سرش شنيد. مردی درحالی سوره ی کهف را می خواند که اسبش کنار وی بود و با دو ريسمان بسته شده بود. به تو صدای خوبی مانند صدای خوشِ آل داوود داده شده است. در قرآن سوره ای است که سی آيه دارد و برای شخصی - که آن را بخواند - آن قدر شفاعت می کند تا آمرزيده شود. روز قيامت قرآن و اهل آن که در دنيا به آن عمل می کردند، آورده می شوند. در نامه ای که رسول الله صلی الله علیه وسلم برای عمرو بن حزم نوشته بود، آمده بود: «قرآن را جز شخص پاک لمس نکند». الله با اين کتاب (=قرآن)، برخی از مردم را بلند و گروهی ديگر را خوار و زبون می کند. اين قرآن بر هفت وجه نازل شده است، پس با هر قرائتی كه برای شما آسان تر است، بخوانيد. از ابن عباس و محمد بن حنفیه سؤال شد: آیا رسول الله صلی الله علیه وسلم پس از خود چیزی بر جای گذاشت؟ آن دو گفتند: جز آنچه در میان این دو جلد نگاشته شده (یعنی قرآن) چیزی بر جای نگذاشت. گاهی مانند صدای زنگ (يعنی بصورت زمزمه) نازل می شود و اين سخت ترين نوع آن است. و پس از فراگرفتن وحی، اين كيفيت خاتمه پيدا می كند. گاهی هم مَلَک وحی بصورت انسان می آيد و با من سخن می گويد و آنچه می گوید حفظ می كنم. وقتی بر رسول الله صلی الله علیه وسلم وحی نازل می شد، دچار سختی و مشقت می شد و چهره اش دگرگون می گشت. رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام نزول وحی، مشقت فراوانی را متحمل می شد. و لب هايش را تكان می داد. چقدر بد است برای كسی كه می گويد: فلان و فلان آيه را فراموش كرده ام. بلكه فراموش می شود. قرآن را زياد تلاوت كنيد زيرا قرآن، سريع تر از فرار كردن شتر، از سينه ی مردم می گريزد. قرآن بخوانيد؛ چون روز قيامت درحالی می آید که برای صاحبانش شفاعت می کند. وقتی می خواستید سوره "حمد" را بخوانید، (پیش از آن) بسم الله الرحمن الرحیم بگویید، زیرا این سوره ام القرآن و ام الکتاب و سبع المثانی است و بسم الله الرحمن الرحیم جزئی از آن است. یکی از آياتی که در قرآن نازل گرديد، اين آيه بود که: «عَشْرُ رَضَعَاتٍ مَعْلُومَاتٍ يُحَرِّمْنَ»: «ده بار شير خوردن مشخص، باعث حرمت می شود». سپس اين آيه با پنج بار شير خوردن مشخص منسوخ گرديد. و درحالی رسول الله صلی الله علیه وسلم فوت نمود (که هنوز برخی از مردم آن را) جزو قرآن می دانستند و تلاوت می کردند (چون از منسوخ شدن آن اطلاع نداشتند). از علی رضی الله عنه سوال می شود: آيا غير از آنچه در كتاب الله هست، چيزی از وحی نزد شما وجود دارد؟ وی می گوید: نه، سوگند به ذاتی كه دانه را شكافت و انسان را آفريد، بجز فهمی كه خداوند به انسان در شناخت قرآن عنايت می كند و آنچه در اين صحيفه هست، چيز ديگری وجود ندارد. علی رضی الله عنه می گوید: من اولین کسی هستم که در روز قیامت برای دادخواهی در برابر الله متعال زانو می زنم. عمر رضی الله عنه مرا با بزرگان بدر در مجلس خود جای می داد. گويا يکی از آنها ناراحت شده بود. الله عز وجل پيش از وفات رسول الله صلى الله عليه وسلم، بيش از هر زمان ديگری، پياپی بر او وحی نازل می کرد تا اينکه رسول الله صلى الله عليه وسلم درگذشت. اگر نزديک من می شد، ملائکه اعضای بدنش را عضو عضو می ربودند. از زید بن ثابت انصاری رضی الله عنه که یکی از کاتبین وحی بود روایت است که می گوید: پس از نبرد یمامه (نبرد با مرتدین) ابوبکر به دنبال من فرستاد. (من نزد او رفتم) و عمر نیز آنجا بود. حذیفة بن یمان درحالی نزد عثمان رضی الله عنه آمد که عثمان مشغول تجهیز اهل شام برای نبرد ارمنستان و تجهیز اهل عراق برای نبرد آذربایجان بود؛ اختلاف مردم در قرائت قرآن حذیفه را ترسانده بود. ای جبریل من بسوی امتی بی سواد بر انگیخته شدم: در میان آنها پیرزن، پیرمرد، پسر و دختر نوجوان و مردی است که هیچ کتابی نخوانده است. تا زمانی قرآن بخوانید که قلب های تان را به یکدیگر نزدیک می کند و هنگامی كه در معانی آن اختلاف داشتید، پراکنده شوید. من بر امتم از دو چیز می ترسم: قرآن و شیر؛ اما در رابطه با شیر (مردم) به چراگاه ها رفته و به دنبال لذت های خود می افتند و نمازها را ترک می گویند؛ و اما در رابطه با قرآن، منافقان آن را فرا گرفته تا به وسیله ی آن با مؤمنان مجادله نمایند. ابن عباس رضی الله عنهما می گفت: اگر کسی همسرش را بر خود حرام نماید، طلاق محسوب نمی شود. و این آیه را تلاوت نمود: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»: «بی تردید، در [رفتار و گفتار] رسول الله، سرمشق نیکویی برای تان است». قرآن بخوانيد که روز قیامت درحالی می آید که برای خوانندگانش شفاعت می کند.