عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ السُّلَمي رحمه الله قَالَ:
حَدَّثَنَا مَنْ كَانَ يُقْرِئُنَا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَقْتَرِئُونَ مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَشْرَ آيَاتٍ، فَلَا يَأْخُذُونَ فِي الْعَشْرِ الْأُخْرَى حَتَّى يَعْلَمُوا مَا فِي هَذِهِ مِنَ الْعِلْمِ وَالْعَمَلِ، قَالُوا: فَعَلِمْنَا الْعِلْمَ وَالْعَمَلَ.
[حسن] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 23482]
المزيــد ...
از ابوعبدالرحمن سُلَمی رحمه الله روایت است که گفت:
کسانی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم که به ما قرآن یاد میدادند برای ما روایت کردند که آنان ده آیه از رسول الله صلی الله علیه وسلم دریافت میکردند و ده آیهٔ بعدی را فرا نمیگرفتند تا آنکه علم و عمل این ده آیه را یاد بگیرند. آنان گفتند: پس علم و عمل را [با هم] آموختیم.
[حسن است] - [به روایت احمد] - [مسند أحمد - 23482]
صحابه رضی الله عنهم ده آیه قرآن را از رسول الله صلی الله علیه وسلم فرا میگرفتند و پس از آن به سراغ آیات بعدی نمیرفتند تا آنکه علم این ده آیه را بیاموزند و به آن عمل کنند، درنتیجه علم و عمل را با هم یاد گرفتند.