عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ السُّلَمي رحمه الله قَالَ:
حَدَّثَنَا مَنْ كَانَ يُقْرِئُنَا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَقْتَرِئُونَ مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَشْرَ آيَاتٍ، فَلَا يَأْخُذُونَ فِي الْعَشْرِ الْأُخْرَى حَتَّى يَعْلَمُوا مَا فِي هَذِهِ مِنَ الْعِلْمِ وَالْعَمَلِ، قَالُوا: فَعَلِمْنَا الْعِلْمَ وَالْعَمَلَ.
[حسن] - [رواه أحمد]
المزيــد ...
از ابوعبدالرحمن سُلَمی رحمه الله روایت است که گفت:
یکی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم که به ما قرآن یاد میداد چنین گفت که آنان ده آیه را از رسول الله صلی الله علیه وسلم دریافت میکردند، و ده آیهٔ بعدی را فرا نمیگرفتند تا آنکه علم و عمل این ده آیه را یاد بگیرند. گفت: پس علم و عمل را [با هم] آموختیم.
حسن است - به روایت احمد
صحابه رضی الله عنهم ده آیه را از رسول الله صلی الله علیه وسلم فرا میگرفتند سپس به آیات بعدی نمیرفتند تا آنکه علم این ده آیه را بیاموزند و به آن عمل کنند، در نتیجه علم و عمل را با هم یاد گرفتند.