عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ السُّلَمي رحمه الله قَالَ:
حَدَّثَنَا مَنْ كَانَ يُقْرِئُنَا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَقْتَرِئُونَ مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَشْرَ آيَاتٍ، فَلَا يَأْخُذُونَ فِي الْعَشْرِ الْأُخْرَى حَتَّى يَعْلَمُوا مَا فِي هَذِهِ مِنَ الْعِلْمِ وَالْعَمَلِ، قَالُوا: فَعَلِمْنَا الْعِلْمَ وَالْعَمَلَ.
[حسن] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 23482]
المزيــد ...
აბუ აბდურრაჰმან ას-სულლამიმ (ალლაჰმა შეიწყალოს ის) თქვა:
„მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) საჰაბები, რომლებიც გვასწავლიდნენ ყურანს, გვიყვებოდნენ, რომ მათ ალლაჰის მოციქულისგან ათ-ათ აიათს სწავლობდნენ, და არ იღებდნენ სხვა ათ აიათს, სანამ არ გაიგებდნენ, რა ცოდნა და ქმედება იყო მათში. ისინი ამბობდნენ: 'ჩვენ ვსწავლობდით ცოდნას და ქმედებებს'."
[კარგი (ჰასან)] - [გადმოსცა აჰმადმა] - [მუსნად აჰმად - 23482]
საჰაბები (ალლაჰი იყოს მათით კმაყოფილი) სწავლობდნენ ალლაჰის მოციქულისგან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ყურანს ათ-ათი აიათის მიხედვით. ისინი არ გადადიოდნენ შემდეგ აიათებზე, სანამ არ ისწავლიდნენ ამ ათ აიათში მოცემულ ცოდნას და არ დაიწყებდნენ მის პრაქტიკაში გამოყენებას. ამ გზით ისინი იძენდნენ როგორც ცოდნას, ასევე მოქმედებდნენ მის მიხედვით ერთდროულად.