عَنْ جُنْدُبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَنَحْنُ فِتْيَانٌ حَزَاوِرَةٌ، فَتَعَلَّمْنَا الإِيمَانَ قَبْلَ أَنْ نَتَعَلَّمَ القُرْآنَ، ثُمَّ تَعَلَّمْنَا القُرْآنَ، فَازْدَدْنَا بِهِ إِيمَانًا.
[صحيح] - [رواه ابن ماجه] - [سنن ابن ماجه: 61]
المزيــد ...
გადმოცემულია ჯუნდუბ იბნ აბდულლაჰისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
ჩვენ ვიყავით მოციქულთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ახალგაზრდები, ძალმოსილები, და ვისწავლეთ რწმენა მანამდე, სანამ ყურანს ვისწავლიდით. შემდეგ ვისწავლეთ ყურანი და მასთან ერთად ჩვენი რწმენაც გაიზარდა.
-
ჯუნდუბ იბნ აბდულლაჰმა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) თქვა: ჩვენ შუამავალთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ერთად ვიყავით ახალგაზრდა მოწიფულობის ასაკს მიღწეული ძლიერები და შეუპოვრები, ჩვენ შუამავალთან ვისწავლეთ რწმენა, სანამ ყურანს ვისწავლიდით, შემდეგ ვისწავლეთ ყურანი და ამან უფრო მეტად შეგვმატა რწმენა.