حديث: ما با پیامبر صلی الله علیه وسلم بودیم در حالی که نوجوانانی نیرومند بودیم، پس ایمان را پیش از آنکه قرآن را بیاموزیم، فراگرفتیم، سپس قرآن را آموختیم و به واسطه آن بر ایمانمان افزوده شد

عَنْ جُنْدُبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَنَحْنُ فِتْيَانٌ حَزَاوِرَةٌ، فَتَعَلَّمْنَا الإِيمَانَ قَبْلَ أَنْ نَتَعَلَّمَ القُرْآنَ، ثُمَّ تَعَلَّمْنَا القُرْآنَ، فَازْدَدْنَا بِهِ إِيمَانًا.
[صحيح] - [رواه ابن ماجه] - [سنن ابن ماجه: 61]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از جُندب بن عبدالله رضی الله عنه روایت است که گفت:
ما با پیامبر صلی الله علیه وسلم بودیم در حالی که نوجوانانی نیرومند بودیم، پس ایمان را پیش از آنکه قرآن را بیاموزیم، فراگرفتیم، سپس قرآن را آموختیم و به واسطه آن بر ایمانمان افزوده شد.
[صحیح] - [ابن ماجه روایت کرده] - [سنن ابن ماجه - 61]

توضیح

جندب بن عبدالله رضی الله عنه گفت: ما با پیامبر صلی الله علیه وسلم بودیم در حالی که نوجوانانی بودیم که نزدیک به بلوغ بودیم و قوی و نیرومند بودیم، پس نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم ایمان را پیش از آموختن قرآن فراگرفتیم، سپس قرآن را آموختیم و به سبب آن بر ایمانمان افزوده شد.

از فوائد حدیث

1. بیان اینکه ایمان افزایش و کاهش می‌یابد.
2. رعایت اولویت‌ها در تربیت نسل نو و اهتمام به پرورش آنان با ایمان.
3. قرآن بر ایمان می‌افزاید، دل را روشنی می‌بخشد و سینه را گشاده می‌کند.