عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قال:
جَاءَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَسَأَلُوهُ: إِنَّا نَجِدُ فِي أَنْفُسِنَا مَا يَتَعَاظَمُ أَحَدُنَا أَنْ يَتَكَلَّمَ بِهِ، قَالَ: «وَقَدْ وَجَدْتُمُوهُ؟» قَالُوا: نَعَمْ، قَالَ: «ذَاكَ صَرِيحُ الْإِيمَانِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 132]
المزيــد ...
از ابو هریره رضی الله عنه روایت است که فرمود:
عده ای از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم آمدند، و از او پرسیدند: ما گاه گاهی در نفس های خود چیزی را می یابیم که بسیار دشوار است در مورد آن صحبت کنیم، او فرمود: «آیا چنین چیزی را احساس کردید؟» گفتند: آری، فرمود: «این همان ایمان آشکار و روشن است».
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [صحیح مسلم - 132]
عده ای از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم آمدند و از آن حضرت صلی الله علیه وسلم پرسیدند که در نفس های خود چیزی را می یابند که بسیار دشوار است در مورد آن صحبت کنند بنا بر زشتی و بیزاری از آنها، پس رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: چیزی را که شما یافتید همان ایمان و یقین آشکاری است که شما را منع می کند از آنچه که شیطان در دل می اندازد، و شما از گفتن آن انکار می کنید و در نفس های شما بسیار سنگینی می کند که پیرامون آن صحبت کنید، و یقینا که شیطان بر دل های شما مسلط نشده است، بر خلاف کسانی که شیطان بر دلهای آنان مسلط شده و جهت دفاع از خود چیزی در اختیار ندارند.