عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قال:
جَاءَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَسَأَلُوهُ: إِنَّا نَجِدُ فِي أَنْفُسِنَا مَا يَتَعَاظَمُ أَحَدُنَا أَنْ يَتَكَلَّمَ بِهِ، قَالَ: «وَقَدْ وَجَدْتُمُوهُ؟» قَالُوا: نَعَمْ، قَالَ: «ذَاكَ صَرِيحُ الْإِيمَانِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 132]
المزيــد ...
Ебу Хурејре, Аллах нека е задоволен со него, рекол:
„Некои од асхабите на Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, дојдоа и го прашаа: ,Во себе чувствуваме толку лоши мисли кои не се осмелуваме да ги изговориме.’ Тој ги праша: ,Навистина ли го чувствувате тоа?’ Тие одговорија: ,Да.’ Тој рече: ,Тоа е јасен показател на иманот.’“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 132]
Некои од асхабите на Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, дојдоа и го прашаа за лошите мисли што ги чувствуваат во себе, кои се толку ужасни што не се осмелуваат да ги изговорат поради нивната грдост и одвратност. На тоа Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, рече: „Тоа што го чувствувате е јасен показател на иманот и убеденоста што ве тера да го спречите она што шејтанот го фрла во срцето и да се згрозите од изговарањето на таквите мисли. Шејтанот не успеал да ги освои вашите срца, за разлика од оние чии срца ги освоил и кои не се борат против него.“