بروز رسانی: پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در همه ی حالت هايشان الله متعال را ذكر مى نمودند.

عن عائشة رضي الله عنها قالت: «كان النبي صلى الله عليه وسلم يذكر الله على كل أحْيَانِه».
[صحيح] - [رواه مسلم والبخاري معلقا. للفائدة: التعليق حذف الإسناد]

عائشه - رضى الله عنها - روايت كرده كه: "پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در همه ی حالت هايشان الله متعال را ذكر مى نمودند".
[صحیح است] - [بخاری آن را به صورت معلق با صیغهٔ جزم روایت کرده است - به روایت مسلم]

شرح

معناى حديث: "رسول الله صلى الله عليه وسلم در هر حالی الله را ذكر می كرد" منظور از ذکر، تمام انواع ذکر است، از جمله: سبحان الله و لاإله الا الله و الله اکبر و الحمدلله و تلاوت قرآن نیز از مصادیق آن است؛ چون قرآن نیز ذکر الله و بلکه برترین انواع ذکر است. و اینکه می فرماید: در هر حال؛ یعنی: رسول الله صلی الله علیه وسلم در تمامی اوقات، حتی در صورتی که دچار حدث اصغر و یا اکبر بود، ذکر و یاد الله می نمود. اما علما، تلاوت قرآن در زمان جنابت را از این عموم استثنا نموده اند؛ چنانکه فرد جنب به هیچ وجه نمی تواند در حال جنابت، چه از رو و چه از حفظ قرآن را بخواند؛ و دلیل آن حدیث علی رضی الله عنه می باشد که می گوید: "رسول الله صلی الله علیه وسلم در شرایطی که جنب نبود، برای ما قرآن می خواند". به روایت احمد و صاحبان سنن چهارگانه. علما در مورد فردی که دچار حیض و یا نفاس است با یکدیگر اختلاف دارند که آیا اینها نیز به شخص جنب ملحق می شوند یا خیر؟ قول راجح این است که می توانند قرآن را از حفظ تلاوت نمایند، زیرا مدت زمان حیض و نفاس طولانی است و همانند جنابت نیست که اختیاری داشته باشند. همچنین از جواز قرائت قرآن در هر حالی، قرائت آن در حال ادرار و مدفوع و همبستری و نیز قرائت آن در مکان هایی که شایسته ی عظمت آن نیست، مانند حمام و دستشویی و دیگر مکان های ناپاک، استثنا شده است.