حدیث: نبي کریم - صلی الله علیه وسلم - به الله - تعالی - په هر حال کې یاداوه.

عن عائشة رضي الله عنها قالت: «كان النبي صلى الله عليه وسلم يذكر الله على كل أحْيَانِه».
[صحيح] - [رواه مسلم والبخاري معلقا. للفائدة: التعليق حذف الإسناد]

له عائشې - رضي الله عنها - څخه روایت دی فرمایي چې : « نبي کریم - صلی الله علیه وسلم - به الله - تعالی - په هر حال کې یاداوه».
صحيح - بخاري د جزم په صيغه باندې معلق روايت کړی دی

تشریح

د حدیث معنا: "كان النبي -صلى الله عليه وسلم- يذكر الله" پیغمبر - صلی الله علیه وسلم- به الله یاداوه، د ذکر په ټولو انواعو سره لکه: تسبیح(سبحان الله)، تهلیل ( لا اِله اِلا الله )، تکبیر ( الله اکبر ) او تحمید ( الحمد لله ) او د قرآن کریم لوستل، ځکه چې قرآن د الله له ذکر څخه دی، بلکه د ذکر تر ټولو غوره یې دی "على كل أحْيَانِه" یعنې پېغمبر -صلی الله علیه وسلم- به الله - تعالی - په ټولو وختونو کې یاداوه، اګر که وړه یا لویه بې اودسي به یې درلوده، مګر علماوو له ذکر څخه د قرآن کریم تلاوت د جنابت په حالت کې استثنا کړی دی، نو جنب ته هیڅ اجازه نشته چې قرآن د جنابت په حالت کې ولولي، نه له مخې او نه له یادې؛ د علي - رضي الله عنه - حدیث یې دلیل دی چې فرمایي: "كان النَّبي -صلى الله عليه وسلم- يُقْرِؤنَا القرآن ما لم يَكُن جُنباً" پیغمبر - صلی الله علیه وسلم به مونږ ته قرآن لوسته مګر چې جنب به نه و، احمد او د سنن خاوندانو روایت کړی. علما د حائضې او نفاسې په اړه سره د نظر اختلاف لري چې آیا دوی هم د جنب حکم لري که نه ؟ خو ښکاره دا ده چې دوی ته جایز دي چې له یادې قرآن ولولي؛ ځکه د دوی نیټه اوږدیږي، لکه د جنب په څېر یې چاره په خپل لاس کې نده، او د قرآن کریم له لوستلو څخه په هر حالت کې دا حالتونه هم مستثنی دي چې د تشو میتیازو، ډکو متیازو، کوروالي او هغه ځایونو کې چې نه ښایې قرآن پکې ولوستل شي لکه : حمامونه، تشنابونه او داسې نور ناپاک ځایونه.