عن أبي موسى الأشعري رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «تعاهدوا هَذَا القُرْآنَ، فَوَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَهُوَ أشَدُّ تَفَلُّتاً مِنَ الإبلِ فِي عُقُلِهَا». .
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
ابو موسى الاشعرى - رضى الله عنه - پیامبر - صلى الله عليه و سلم - روايت كرده كه فرمودند: "بر تلاوت قرآن محافظت كنيد، سوگند به كسى كه جان محمد در دستان اوست، (فراموش كردن) قرآن سريعتر از فرار كردن شترانى است كه پاهايشان با طناب بسته شده است".
[صحیح است] - [متفق علیه]
"بر تلاوت قرآن محافظت كنيد"، يعنى: بر قرائت قرآن محافظت كنيد و بر تلاوت آن پايبند باشيد، و سخنشان: "سوگند به كسى كه جان محمد در دستان اوست (فراموش كردن) قرآن سريعتر از فرار كردن شترانى است كه پاهايشان با طناب بسته شده است"، كلمه ى: "تَفَلُتَاً" يعنى: رها شدن و فراموش كردن، و كلمه ى "عُقُلِ"، جمع عقال است به معناى: طنابى است كه وسط دستان شتر را با آن مى بندند، و قرآن به شترانى كه پاهايشان با طناب بسته شده و به سرعت فرار مى كنند، تشبيه شده به طوری که قرآن در درون انسان محفوظ است و به سرعت فراموش مى شود، و الله متعال اين نعمت بزرگ را به اهل قرآن ارزانى داده و شايسته است با تلاوت و حفظ از آن محافظت كند، و روزانه بخش معينى را تلاوت كند تا آن را فراموش نكند، و كسى كه به طور طبيعى آن را فراموش كند براى او اشكالى ندارد، اما كسى كه با سهل انگاری کردن و غافل شدن از آن بعد از بخشيدن نعمت الهى بر او و حفظ آن، قرآن را فراموش كند بيم آن مى رود كه او مورد عقوبت الهى قرار گيرد، بنابراين لازم است كه براى محافظت كردن از قرآن، تلاوت و قرائت آن و باقى ماندن آن در سينه تلاش كرد، و همچنين با عمل كردن به آن؛ زيرا عمل كردن به هر چيزى منجر به حفظ و بقاى آن مى شود.