عن جندب بن عبد الله رضي الله عنه قال: سمعت النبي صلى الله عليه وسلم قبل أن يموت بخمس، وهو يقول: «إني أبرأ إلى الله أن يكون لي منكم خليل، فإن الله قد اتخذني خليلا كما اتخذ إبراهيم خليلا، ولو كنت متخذا من أمتي خليلا لاتخذت أبا بكر خليلا، ألا وإن من كان قبلكم كانوا يتخذون قبور أنبيائهم مساجد، ألا فلا تتخذوا القبور مساجد، فإني أنهاكم عن ذلك».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
جندب بن عبدالله - رضى الله عنه - گفته اند: شنيدم كه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - پنج روز قبل از وفاتشان مى فرمودند: "من به الله متعال پناه مى برم كه در بين شما دوست خالصى داشته باشم، براى اينكه الله متعال من را دوست خالص خود قرار داده است، همانطور كه ابراهيم را دوست خالص خود قرار داده است، و اگر در بين امتم كسى را دوست خالص خويش قرار مى دادم، ابو بكر را دوست خالص خويش قرار مى دادم، آگاه باشيد: كسانى كه قبل از شما بوده اند، آرامگاه پيامبرانشان را به مسجد تبديل كردند، آگاه باشيد: آرامگاه ها را به مسجد تبديل نكنيد، من شما را از اين كار منع مى كنم".
[صحیح است] - [به روایت مسلم]
پيامبر - صلى الله عليه و سلم - كمى قبل از وفاتش با امت خويش سخن مهمى مى گويند، از مكانت خود نزد الله متعال خبر مى دهند، و اينكه به بالاترين مقام محبت رسيده است، همانطور كه ابراهيم - عليه السلام - به آن مقام رسيده اند، و براى همين دوست خالص داشتن غير از الله را براى خود نفى كرده اند؛ زيرا قلبشان از محبت، تعظيم، و شناخت الله متعال لبريز شده بود، و گنجايش كسى ديگرى را نداشت، و دوستى خالص در قلب مخلوق تنها براى يک نفر امكان پزير است، و اگر در بين خلق دوست خالصى مى داشتند، اين دوست خالص ابو بكر صديق - رضى الله عنه - مى بودند، و اين اشاره اى به فضيلت ابو بكر - رضى الله عنه - و جانشين قرار دادن وى بعد از خودشان مى باشد، سپس خبر غلو كردن يهود و نصارا در آرامگاه هاى پيامبرانشان را بيان نموده اند، تا اينكه آنها را به پرستشگاه هاى شركى در آورده بودند، و امت خويش را از انجام دادن كارى مانند كار آنان منع كرده است، و نصارا تنها يک پيامبر دارند كه آن عيسى - عليه السلام - است، اما بر اين باورند كه در زمين آرامگاهى دارد، و اینکه در حدیث لفظ «أنبيائهم» آمده، جمع به اعتبار مجموع می باشد. و صحيح آن است كه عيسى - عليه السلام - (به آسمان) بالا برده شد، و نه به صليب كشيده شد، و نه دفن گرديده است.