عن عائشة رضي الله عنها ، قالت: لما نُزِلَ برسول الله صلى الله عليه وسلم ، طَفِقَ يَطْرَحُ خَمِيصَةً له على وجهه، فإذا اغْتَمَّ بها كشفها فقال -وهو كذلك-: "لَعْنَةُ الله على اليهود والنصارى، اتخذوا قبور أنبيائهم مساجد -يُحَذِّرُ ما صنعوا".
ولولا ذلك أُبْرِزَ قَبْرُهُ، غير أنه خَشِيَ أن يُتَّخَذَ مسجدا.
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
عائشه - رضى الله عنها - فرموده اند: هنگامى كه فرشته مرگ بر رسول الله - صلى الله عليه و سلم - نازل شد، شروع به انداختن جامه اى بر روى صورتشان مى كردند، وقتى كه تنگه نفس مى شدند جامه را بر مى داشتند، و - در همين حالت - مى فرمودند: "لعنت الله متعال بر يهود و نصارا باد كه بارگاه انبياء خود را به مسجد تبديل كردند - از كار آنان برحذر مى داشتند -". و اگر بخاطر اين نبود بارگاهشان را در بيرون (منزلشان) قرار مى دادند، غير از اينكه ترسيدند تبديل به مسجد شود.
[صحیح است] - [متفق علیه]
عائشه - رضى الله عنها - به ما خبر داده اند، هنگامى كه رسول الله - صلى الله عليه و سلم - در بستر مرگ بودند، در حالت جان سپردن مى فرمودند: "لعنت الله متعال بر يهود و نصارا باد"؛ براى اينكه آنان بر سر آرامگاه هاى انبياء خود مساجدى ساختند. سپس عائشه - رضى الله عنها - نتيجه گرفته اند كه مقصود ايشان برحذر داشتن امت خويش از افتادن در كارى است كه يهود و نصارا در آن افتاده اند، و بر سر آرامگاه ايشان مسجدى ساخته شود، عائشه - رضى الله عنها - سپس بيان نموده اند آنچه كه صحابه را از دفن پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در بيرون از اتاقشان بازداشتند، ترسشان از ساختن مسجد بر سر آرامگاه ايشان بوده است.