عن عائشة رضي الله عنها ، قالت: لما نُزِلَ برسول الله صلى الله عليه وسلم ، طَفِقَ يَطْرَحُ خَمِيصَةً له على وجهه، فإذا اغْتَمَّ بها كشفها فقال -وهو كذلك-: "لَعْنَةُ الله على اليهود والنصارى، اتخذوا قبور أنبيائهم مساجد -يُحَذِّرُ ما صنعوا".
ولولا ذلك أُبْرِزَ قَبْرُهُ، غير أنه خَشِيَ أن يُتَّخَذَ مسجدا.
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
له عائشې رضي الله عنها څخه روایت دی، وایې: کله چې پر رسول الله صلی الله علیه وسلم - ځنګندن - راغی، نو خپل مخ یې په څادر سره پټ کړ، کله به یې چې د زیاتې -سختۍ - له امله ساه تنګه شوه نو لرې به یې کړ، بیا یې پدې حال کې وویل: "د الله لعنت دې وي په یهودانو او عیسویانو، ځکه چې دوی د خپلو پیغمبرانو قبرونه د عبادت ځایونه نیولي - هغه خبرداری ورکوي له هغه څه چې دوی کړي دي." كه داسې نه واى، نو قبر به يې ښکاره كړای شوی و، خو وېرېده، چې د جومات په توګه به ترې كار واخيستل شي.
صحيح - متفق علیه دی ( بخاري اومسلم دواړو روایت کړی دی)
عائشة -رضي الله عنهما - مونږ ته خبر راکوي چې کله پيغمبر صلی الله علیه وسلم ته مرګ راغی او هغه د ځنګندن په سختیو کې و ویې ویل: د الله لعنت دې وي په یهودیانو او نصرانیانو باندې، ځکه چې هغوی د خپلو پيغمبرانو پر قبرونو جوماتونه جوړ کړل - بیا یې عائشې - رضي الله عنها - خبرې داسې معنا کړې چې هغه پدې سره غوښتل خپل امت لدې کار څخه وویروي تر څو په هغه څه کې واقع نه شي چې یهود او نصارا پکې واقع شوي و چې د ده پر قبر به جومات جوړ کړي، بیا یې واضحه کړه چې صحابه کرامو ولې هغه د هغې له خونې څخه دباندې خښ نه کړ، ځکه هغوی ویریدل چې هسې نه پر قبر یې جومات جوړ کړل شي.