حدیث: زما په صفت کې له حد نه مه اوړئ لکه څرنګه چې مسیحیانو د مریم د زوی په صفت کې له حد نه اوړیدلي دي، زه یو بنده یم، نو ووایئ: د الله بنده او پیغمبر.
عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه قال: سمعت النبي صلى الله عليه وسلم يقول: «لا تُطْروني كما أَطْرت النصارى ابنَ مريم؛ إنما أنا عبده، فقولوا: عبد الله ورسوله».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
له عمر بن الخطاب - رضي الله عنه - څخه روایت دی وایې : له نبي - صلی الله علیه وسلم - څخه مې اوریدلي دي چې وییل یې: « زما په صفت کې له حد نه مه اوړئ لکه څرنګه چې مسیحیانو د مریم د زوی په صفت کې له حد نه اوړیدلي دي، زه یو بنده یم، نو ووایئ: د الله بنده او د هغه پیغمبر».
صحيح - بخاري روايت کړی دی
پيغمبر - صلی الله علیه وسلم - د الله تعالی په یووالي د ټینګار له مخې، او په خپل امت له شرک څخه د ویرې له امله چې پخواني امتونه پکې واقع شوي دي، او د پیغمبر - صلی الله علیه وسلم په صفت کې له حد نه اوړیدلي دي، لکه د الله تعالی په ځانګړو صفتونو او کړنو سره یې یادول، او لکه عیسویانو چې د مسیح په اړه مبالغه وکړه او د الوهیت صفتونه یې ورکړل او هغه یې د الله لپاره د زوی په توګه یاد کړ، نو په شرک کې واقع شول لکه چې الله تعالی فرمایي:{لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ} ژباړه: (خامخا یقینًا كافر شول هغه خلق چې ويې ويل:بېشكه الله همدا د مریمې زوى مسیح دى، حال دا چې مسیح، بني اسرائیلو ته وویل: تاسو د الله عبادت كوئ، چې زما رب دى او ستاسو رب دى، بېشكه خبره دا ده چې څوك له الله سره شریك نیسي، نو یقینًا په هغه باندې الله جنت حرام كړى دى او د هغه استوګنه اور دى او د ظالمانو لپاره هیڅوك مدد كوونكي نشته) بیا یې وفرمایل: ( یقینا زه د هغه بنده یم، نو ووایئ د الله بنده او استازی) یعنې په بنده او پيغمبرۍ سره مې یاد کړئ لکه څرنګه چې الله تعالی په هغې سره یاد کړی یم، ما د بندګۍ له حدودو څخه د الوهیت او یا ربوبیت مقام ته مه رسوئ لکه څرنګه چې نصاراو وکړل، ځکه د پیغمبرانو حق بندګي او پیغمبري ده، او الوهیت یوازې د الله حق دی، او د دې ویرولو سره بیا هم ځینې خلک په هغه څه کې واقع شول چې پیغمبر - صلی الله علیه وسلم ترې ویرولي وو ، نو پام وکړه چې له هغوی څخه نه شې.
د حديث له ګټو څخه
- په ستاینه کې له مبالغې او اسراف څخه ویرول، او له حد څخه تېرېدل او په باطل سره ستاینه؛ ځکه چې دا -کړنې- د شرک سبب ګرځي، او بنده د الوهیت مقام ته رسول، او د هغه په صفتونو سره یې یادول دي.
- د عیسویانو کفر د مسیح او له هغه وروسته په نرانو او ښځو کشیشانو کې د مبالغې له امله و، او د عیسی په اړه د دوی دا خبره چې هغه د الله زوی دی، تر دې چې دوی یې د سپیڅلو کتابونو تحریف ته اړ ویستل. تر څو پرې دوی خپلو درواغجنو ادعاوو ته اعتبار ورکړي.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: څوک چې حج وکړي او ناوړه خبره او ناسم کار ونکړی، د هغې ورځې په څیر بیرته راګرځي چې مور زیږولی وی(۱)
- حدیث: آیا تاسو له تر ټولو غټو ګناهونو خبر نه کړم؟
- حدیث: که یو سړی د خپل ورور سره مینه ولري، نو هغه دې خبر کړي چې مینه ورسره لري.
- حدیث: لوى ګناهونه(کبیره ګناهونه): له الله سره شرک كول، د مور او پلار نافرماني كول، د نفس وژل، او په دروغو قسم خوړل.
- حدیث: رسول الله صلی الله علیه وسلم سره مونږ پدې بیعت وکړ چې په سختۍ او اسانۍ، خوښۍ او ناخوښۍ کې به ورڅخه اورو او پيروي به یې کوو، او پدې که چیرته پر مونږ بل چاته ترجیح ورکړل شو (نو عکس العمل به نه ښایو) او پر دې چې د چارواکو (حاکمانو) سره د قدرت په سر مخالفت ونکړو.
- حدیث: د خوراک په شتون کې لمونځ نه صحیح کیږي، همدا رنګه کله چې قضای حاجت ورټینګ وي.
- حدیث: که خپل ملګري ته دې وویل: چپ شه، پداسې حال کې چې امام د جمعې په ورځ خطبه وایې، نو تا بې ځایه خبره وکړه.