حدیث: لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ؛ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ، فَقُولُوا: عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ». «زما په مدحه او توصیف کې تاسو له حد څخه مه اوړئ، لکه څرنګه چې نصارا د عیسی زوی د مریمې په مدحه او توصیف کې له حده اوړیدلي وو؛ بېشکه چې زه د هغه بنده یم، نو تاسو ووایئ: د الله بنده او رسول
عَن عُمَرَ بنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قال: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ؛ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ، فَقُولُوا: عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 3445]
المزيــد ...
له عمر بن الخطاب رضي الله عنه څخه روایت دی وایي چې ما له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه واورېدل چې ویل یې:
«لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ؛ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ، فَقُولُوا: عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ».
«زما په مدحه او توصیف کې تاسو له حد څخه مه اوړئ، لکه څرنګه چې نصارا د عیسی زوی د مریمې په مدحه او توصیف کې له حده اوړیدلي وو؛ بېشکه چې زه د هغه بنده یم، نو تاسو ووایئ: د الله بنده او رسول».
[صحيح] - [بخاري روايت کړی دی] - [صحیح بخاري - 3445]
رسول الله صلی الله علیه وسلم د هغه په مدحه او توصیف بیانولو کې له مبالغې او شرعي حدودو له اوړېدلو څخه منع کړېده، چې څوک یې د الله تعالی په صفتونو او یا ځانګړو افعالو سره یاد کړي، او یا دا چې - باور ولري - په غیبو پوهیږي، او یا دا چې له الله سره رابلل کیږي، لکه څرنګه چې نصاراوو د عیسی زوی د مریمې علیهما السلام په حق کې کړي وو. بیا یې واضحه کړه چې هغه د الله له بنده ګانو څخه یو بنده ده، او امر یې وکړ چې په اړه یې ووایو: د الله بنده او رسول دی.
د حديث له ګټو څخه
- په تعظیم او ستاینه کې له شرعي حد څخه د اوړېدلو په اړه خبرداری؛ ځکه چې دا د شرک سبب ګرځي.
- هغه څه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم یې په اړه امت ته خبرداری ورکړی و، پدې امت کې پېښ شول، نو یوې ډلې د رسول الله صلی الله علیه وسلم په اړه افراط وکړ او یوې بلې د اهل بیت په اړه، او بلې ډلې د اولیاوو په اړه؛ نو ټول په شرک کې واقع شول.
- رسول الله صلی الله علیه وسلم د خپل ځان په اړه وویل چې هغه د الله بنده دی؛ تر څو خلکو ته وښایي چې د الله روزلی شوی بنده دی، او جایز ندی چې د ربوبیت له ځانګړتیاوو څخه په کوم شي سره یاد شي.
- رسول الله صلی الله علیه وسلم د خپل ځان په اړه یادونه وکړه چې د الله رسول دی؛ تر څو ښکاره کړي چې هغه د الله تعالی لخوا لیږلی شوی پيغمبر دی، نو تصدیق او پيروي یې واجب ده.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: په یهودانو او نصاراوو دې د الله لعنت وي، دوی د خپلو پیغمبرانو قبرونه د جوماتونو په توګه نیولي - له هغه څه خبرداری ورکوي چې هغوی کړي - او که داسې نه وای، نو د هغه قبر به ښکاره کړای شوی و ، خو له دې وېرې دا کار ونشو چې هسی نه جومات وګرځول شي.
- حدیث: زه د شریکانو له شراکت څخه تر ټولو زیات مستغني یم، نو چا چې یو کار وکړ او په هغه کې یې زما سره بل څوک شریک کړ، زه به هغه کس د هغه شرک ته پریږدم.
- حدیث: زه د الله تعالی په وړاندې لدې بیزاره یم چې له تاسو څخه یو څوک په دوستۍ ونیسم، ځکه چې الله جل جلاله زه په دوستۍ سره داسې نیولی یم لکه څرنګه یې چې ابراهیم په دوستۍ سره نیولی، او که چېرته ما له خپل امت څخه څوک په خالصې دوستۍ سره نیوه، نو خامخا به مې ابوبکر په دوستۍ سره نیولی و.
- حدیث: ستا په شفاعت تر ټولو نیکمرغه خلک څوک دي؟ ويې فرمايل: څوک چې د زړه له اخلاصه ووايي چې له الله پرته بل معبود نشته.
- حدیث: چا چې - پدې خبره - ګواهي ورکړه چې نشته دی په حقه سره معبود مګر یوازې الله دی، شریک نه لري او محمد د الله بنده او رسول دی، او عیسی د الله بنده او رسول دی، او د هغه - کلمه - (په کلمه د کن سره پیدا شو)، او د هغه له روح ( د الله تعالی د طرفه) څخه دی، او دا چې جنت حق او اور(دوزخ) حق دی، الله به یې جنت ته ننباسي که هر عمل یې کړی وي.
- حدیث: څوک چې مړ شو او له الله پرته یې بل شریک راباله اور ته داخلیږي.
- حدیث: (متنطعون- هغوی چې په کړنو، ویناوو او عبادت کې له حد نه تیریږي، او یا په هغه څه کې کار لري چې اړه ورپورې نه لري -) برباد شول - درې ځلې یې وویل