حدیث: د رسول الله - صلی الله علیه وسلم - څخه د سحر او جادو درملنې او یا پیریانو ویستلو د اړه پوښتنه وشوه؟ نو ویې ویل چې دا د شیطان له کړنو څخه دي.(۱)
عن جابر رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم سئل عن النُّشْرَةِ؟ فقال: هي من عمل الشيطان.
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد]
المزيــد ...
له جابر - رضي الله عنه - څخه روایت دی چې له رسول الله - صلی الله علیه وسلم - څخه د (نشره) یعنې- د جادو خلاصول په جادو سره- اړه پوښتنه وشوه؟ نو ویې ویل چې دا د شیطان له کړنو څخه دي.
صحيح - ابوداود روايت کړی دی
له رسول الله (صلی الله علیه وسلم) څخه د جادوګرۍ د علاج په اړه پوښتنه وشوه چې د جاهلیت په زمانه کې به په هغه طریقه کارول کېده لکه: جادو د جادو په واسطه خلاصول چې د دې حکم څه دی؟ هغه - صلی الله علیه وسلم - ځواب ورکړ: دا د شیطان کار دی یا د هغه له لارې کیږي؛ ځکه چې دا په بل ډول جادو او نورو شیطاني کړنو په کارونې سره کیږي، دا شرک او حرام دی. او د جادو مشروع ویستل، هغه دي چې په شرعي دم سره وویستل شي او یا یې په اړه پلټنه وشي، او په لاس سره یې خلاصول د قرآن کریم د لوستلو او روا درملو سره جایز دي.
د حديث له ګټو څخه
- له علماوو څخه د ستونزمنو مسئلو د حکم په اړه د پوښتنې کولو مشروعیت؛ تر څو سړی په حرامو کې واقع نه شي.
- د نشرة (د سحر علاج په سحر سره) څخه منع، په هغه طریقه چې جاهلیت والاو کوله، ځکه دا جادو دی او جادو کفر دی.
- شیطاني کړنې ټولې حرامې دي.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: ای الله! زما قبر بت مه ګرځوه چې عبادت یې وشي، د الله غضب په هغه قوم سخت شو چې د خپلو پیغمبرانو قبرونه یې جوماتونه جوړ کړل.
- حدیث: څوک چې له الله پرته په بل څه قسم وخوري هغه کفر او یا شرک کړی دی
- حدیث: تر ټولو زیات چې پر تاسو له هغه ډارېږم کوچنی شرک دی، له هغه څخه - یې په اړه - پوښتنه وشوه، هغه وویل: ځان ښودنه (ریاء) ده.
- حدیث: ایا نه به یې حرامول هغه څه چې الله به حلال کړي و او تاسو به بیا هغه حرام ګڼل، او حلالول به یې هغه څه چې الله به حرام کړي و او تاسو به حلال ګڼل؟ نو ما وویل: هو خبره همداسې وه : ویې وییل: همدا یې عبادت دی.
- حدیث: چا لره چې بد پالۍ د خپلې اړتیا ته څخه منع کړ په حقیقت کې یې شرک وکړ، هغوی وویل: نو د دې کفاره څه ده؟، ویې ویل: چې ووایې: ای الله ستا له خير پرته بل خیر نشته، او سپیره والی نشته مګر ستا له طرفه،(۱) او ستا پرته بل معبود نشته.
- حدیث: څوک چې له الله سره مخ شو پداسې حال کې چې د الله سره یې هیڅ شی نه وي شریک کړی؛ جنت ته داخل شو او څوک چې ورسره مخ شو پداسې حال کې چې یو څه یې ورسره شریک کړي وي اور ته داخل شو.
- حدیث: د الله تعالی دا قول (وَقَالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلا سُوَاعًا وَلا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا) او ويې ویل (خپلو خلکو ته): تاسو خپل معبودان مه پرېږدئ او تاسو مه پرېږدئ (عبادت د) وَد، او نه (د) سُواع او نه (د) یغوث او یعوق اونسر. ابن عباس - رضي الله عنهما -فرمایلي : دا د نوح له قوم څخه د نیکانو سړیو نومونه دي.