عَن عُمَرَ بنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قال: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ؛ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ، فَقُولُوا: عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 3445]
المزيــد ...
Ο Όμαρ ιμπν Αλ-Χαττάμπ (η ευαρέστηση του Αλλάχ επ' αυτού), ανέφερε ότι άκουσε τον Προφήτη (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) να λέει:
«Μη με επαινείτε όπως επαινούν άδικα οι Χριστιανοί τον Χριστό, γιο της Μαρίας, διότι είμαι μόνο δούλος του Αλλάχ, (όπως και ο Χριστός είναι μόνο δούλος του Αλλάχ). Έτσι, πείτε για εμένα: «Ο δούλος του Αλλάχ και ο Αγγελιαφόρος Του.».»
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري - 3445]
Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) μας προειδοποίησε να μην υπερβάλλουμε όταν τον επαινούμε, αποδίδοντάς του ιδιότητες που ανήκουν αποκλειστικά στον Αλλάχ, ή πράξεις που μπορεί να εκτελέσει μόνο ο Αλλάχ. Επίσης, μας προειδοποίησε να μην ισχυριζόμαστε ότι γνωρίζει το αόρατο, το οποίο γνωρίζει μόνο ο Αλλάχ, ή να τον επικαλούμαστε μαζί με τον Αλλάχ, όπως έκαναν οι Χριστιανοί με τον Προφήτη Ιησού (ειρήνη σε αυτόν). Στη συνέχεια, εξήγησε ότι είναι ένας δούλος ανάμεσα στους δούλους του Αλλάχ και μας διέταξε να λέμε για αυτόν: «Ο δούλος του Αλλάχ και ο Αγγελιαφόρος Του.»