عن عائشة أم المؤمنين وعبد الله بن عباس رضي الله عنهما قالا:
لَمَّا نَزَلَ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ طَفِقَ يَطْرَحُ خَمِيصَةً لَهُ عَلَى وَجْهِهِ، فَإِذَا اغْتَمَّ بِهَا كَشَفَهَا عَنْ وَجْهِهِ، فَقَالَ وَهُوَ كَذَلِكَ: «لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى اليَهُودِ وَالنَّصَارَى، اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ مَسَاجِدَ» يُحَذِّرُ مَا صَنَعُوا.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 435]
المزيــد ...
Prenosi se od Aiše i Abdullaha ibn Abbasa, radijallahu anhum, da su rekli:
"Kada se Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, približio smrtni čas, stavljao bi košulju na lice, a kada bi mu postalo teško, lice bi otkrivao. U takvom stanju, on je rekao: 'Neka je Allahovo prokletstvo na jevreje i kršćane. Gradili su bogomolje na kaburovima njihovih vjerovjesnika.' Time je upozoravao na njihove postupke."
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh] - [صحيح البخاري - 435]
Aiša i Ibn Abbas, radijallahu anhum, nam kazuju da kada je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bio na smrtnoj postelji stavljao je platno na svoje lice, pa kada bi mu bilo teško disati radi smrtnih muka, lice bi otkrivao. U takvom teškom položaju, Poslanik je prizvao Allahovo prokletstvo na jevreje i kršćane, te da budu udaljeni od Njegove milosti, budući da su gradili bogomolje na kaburovima njihovih vjerovjesnika. Da to nije toliko opasno, Poslanik to u ovakvoj prilici ne bi spomenuo. Radi toga, nama je zabranjeno da ličimo na kršćane i jevreje po ovom pitanju i naređeno nam je da zatvorimo sve puteve koji vode u širk Allahu.