عَن عُمَرَ بنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قال: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ؛ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ، فَقُولُوا: عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 3445]
المزيــد ...
จากท่านอุมัร อิบนุลค็อฏฏ็อบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า : ฉันได้ยิน ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า :
"พวกเจ้าอย่าได้กล่าวยกย่องฉัน (จนเกินเลย) อย่างที่ชาวคริสเตียนได้ยกย่อง (อีซา) บุตรของนางมัรยัม เพราะแท้จริง ฉันคือบ่าวของอัลลอฮ์ ดังนั้น พวกท่านจงกล่าวว่า บ่าวของอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 3445]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ห้ามมิให้เกิดความเกินเลย และเกินขอบเขตบทบัญญัติที่ได้กำหนดไว้ในการสรรเสริญและสดุดีท่าน การกล่าวถึงคุณลักษณะเด่นของท่านว่าเหมือนคุณลักษณะของพระเจ้า หรือ การกระทำที่เป็นลักษณะเฉพาะของพระเจ้า หรือ ถือว่าท่านรู้เรื่องเร้นลับ หรือ มีการเทียบเคียง ควบคู่กับอัลลอฮ์ดังที่ชาวคริสต์ทำกับอีซา บุตรของมัรยัม อะลัยฮิสลาม แล้วท่านก็ได้กล่าวชี้แจงว่า ท่านคือบ่าวของอัลลอฮ์คนหนึ่ง และท่านได้ใช้ให้กล่าวต่อท่านว่า บ่าวของอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์