Ҳадис: Меҳрубонӣ дар ҳар чизе буд онро зиннат мебахшад ва аз ҳар чизе гирифта шавад, онро зишт месозад

عن عائشة رضي الله عنها زوج النبي صلى الله عليه وسلم عن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«إِنَّ الرِّفْقَ لَا يَكُونُ فِي شَيْءٍ إِلَّا زَانَهُ، وَلَا يُنْزَعُ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا شَانَهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2594]

Аз Оиша (Худованд аз ӯ розӣ бод) ҳамсари Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ривоят аст, ки Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд:
"Меҳрубонӣ дар ҳар чизе буд онро зиннат мебахшад ва аз ҳар чизе гирифта шавад, онро зишт месозад".
[صحيح] - [رواه مسلم] - [Саҳеҳ Муслим - 2594]

Шарҳ

Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мефармояд, ки меҳрубонӣ, бурдборӣ ва нармӣ дар гуфтор ва дар кирдор ҳамаро некутар ва зеботар мегардонад ва эҳтимоли расидан ба ниёз ва ҳоҷати шахсро наздиктар мекунад.
Номеҳрубонӣ ва зиштрафторӣ сабаби бад шудан ва зиштӣ дар ҳар кор аст, ки эҳтимоли расидани шахс ба ҳадафашро боздорад ё роҳи расидан ба онро сахт ва душвортар созад.