عن أبي هُريرة رضي الله عنه مرفوعًا: «إذا قلتَ لصاحبك: أَنْصِتْ يوم الجمعة والإمام يَخْطُبُ، فقد لَغَوْتَ».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
ابو هريره - رضى الله عنه - از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - روايت مى كند: "اگر در روز جمعه در حالی که امام مشغول خواندن خطبه بود، به همنشين خود گفتى: گوش كن، به درستى دچار لغو شده اى".(یعنی سخن بیهوده ای را گفتی).
[صحیح است] - [متفق علیه]
از بزرگترين شعاير جمعه دو خطبه آن است، و از مقصودهاى آن پند و اندرز مردم و رهنمودى آنان است، و از جمله ى آداب واجب براى شنونده: گوش فرا دادن به دو خطبه خطيب براى فراگرفتن پند و اندرزهاست، به همين خاطر رسول الله - صلى الله عليه و سلم - از سخن گفتن (هنگام خطبه) و لو كمترين آن برحذر داشته است، مانند: نهى كردن همنشين خود با سخن و لو اينكه بگويد: "گوش فرا گير"، و هر كسى سخنى گفت و خطيب در حال خطبه دادن بود، دچار لغو حرام گرديده و فضيلت جمعه را از دست داده است، زيرا كارى انجام داده كه خود و ديگران را از گوش فرا دادن به خطبه مشغول كرده است.