عن ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما أنه سَمِعَ رَجُلًا يَقُولُ: لَا وَالْكَعْبَةِ، فَقَالَ ابْنُ عُمَرَ: لَا يُحْلَفُ بِغَيْرِ اللَّهِ، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَنْ حَلَفَ بِغَيْرِ اللهِ فَقَدْ كَفَرَ أَوْ أَشْرَكَ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد] - [سنن الترمذي: 1535]
المزيــد ...
Abdullah b. Omer, radijallahu anhuma, prenosi da je čuo nekog čovjeka da se kune Kabom, a onda mu je rekao da to ne čini, te da se kune samo Allahom. Usto, rekao je: "Čuo sam Vjerovjesnika, sallallahu 'alejhi ve sellem, da je rekao:
''Onaj ko se zakune nečim drugim mimo Allaha, počinio je djelo nevjerstva ili je počinio širk.'"
[Vjerodostojan] - - [سنن الترمذي - 1535]
Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, obavještava da onaj ko se zaklinje nekim mimo Allaha, Njegovih imena i svojstava, taj je učinio kufr ili širk, jer se zaklinjanjem podrazumijeva veličanje onoga čime se zaklinje, a jedino Allah zaslužuje to veličanje. Prema tome, zaklinjati se smije samo sa Allahom, Njegovim imenima i svojstvima. Ova zakletva je mali širk, ali ako, onaj ko se zaklinje nečim drugim mimo Allaha, to uzdiže onoliko koliko uzdiže Allaha, ili čak više od toga, tada će to biti veliki širk.