عن ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما أنه سَمِعَ رَجُلًا يَقُولُ: لَا وَالْكَعْبَةِ، فَقَالَ ابْنُ عُمَرَ: لَا يُحْلَفُ بِغَيْرِ اللَّهِ، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَنْ حَلَفَ بِغَيْرِ اللهِ فَقَدْ كَفَرَ أَوْ أَشْرَكَ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد] - [سنن الترمذي: 1535]
المزيــد ...
Ο Ιμπν Όμαρ (η ευαρέστηση του Αλλάχ επ' αυτού) ανέφερε ότι άκουσε έναν άνδρα να λέει: «Όχι, μα την Κά‘μπα!» Τότε ο Ιμπν Όμαρ του είπε: «Δεν πρέπει κανείς να ορκίζεται σε άλλον εκτός από τον Αλλάχ, διότι άκουσα τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) να λέει:
«Όποιος ορκίζεται σε άλλον εκτός από τον Αλλάχ, έχει αποστατήσει ή έχει αποδώσει εταίρο στον Αλλάχ στη λατρεία.»
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد] - [سنن الترمذي - 1535]
Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) ενημερώνει ότι όποιος ορκίζεται σε άλλον εκτός από τον Αλλάχ, έχει αρνηθεί την πίστη στον Αλλάχ ή έχει διαπράξει πράξη πολυθεϊσμού. Αυτό συμβαίνει επειδή ο όρκος συνεπάγεται δοξασία προς εκείνον στον οποίο γίνεται, ενώ όλη η δόξα ανήκει αποκλειστικά στον Αλλάχ. Επομένως, πρέπει να ορκιζόμαστε μόνο στον Αλλάχ, στα Ονόματά Του και στις Ιδιότητές Του. Αυτός ο τύπος όρκου εμπίπτει στον δευτερεύοντα πολυθεϊσμό. Ωστόσο, εάν αυτός που ορκίζεται δοξάζει εκείνον στον οποίο ορκίζεται όπως δοξάζει τον Αλλάχ ή ακόμα περισσότερο, τότε ο όρκος του συνιστά μείζονα πολυθεϊσμό.