Ҳадис: Дӯзах бо шаҳватҳо иҳота шудааст ва биҳишт бо нохӯшояндҳо

عن أبي هريرة رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال:
«حُجِبَتِ النَّارُ بِالشَّهَوَاتِ، وَحُجِبَتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكَارِهِ».
[صحيح] - [رواه البخاري]

Аз Абуҳурайра (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуд:
"Дӯзах бо шаҳватҳо иҳота шудааст ва биҳишт бо нохӯшояндҳо".
صحيح - متفق عليه

Шарҳ

Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) баён фармуданд, ки дӯзах бо чизҳое иҳота шудааст, ки нафси инсон ба он майл дорад, монанди корҳои ҳаром ва кӯтоҳӣ дар анҷоми воҷибот. Бинобар ин ҳар касе пайравӣ аз ҳаво ва нафси худ кунад сазовори дӯзах мегардад, Биҳишт бо чизҳое иҳота шудааст, ки нафси инсониро аз он хӯш намеояд, ба монанди сабр дар анҷоми амалҳо ва даст кашидан аз ҳаром. Пас ҳар касе талош варзад то худро аз он боздорад, сазовори дохил шудан ба биҳишт мегардад.