عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، ابْنُ جُدْعَانَ كَانَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ يَصِلُ الرَّحِمَ، وَيُطْعِمُ الْمِسْكِينَ، فَهَلْ ذَاكَ نَافِعُهُ؟ قَالَ: «لَا يَنْفَعُهُ، إِنَّهُ لَمْ يَقُلْ يَوْمًا: رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 214]
المزيــد ...
Аиша, Аллах нека е задоволен со неа, рекла:
,,Прашав: ,О, Аллахов Пратенику, Ибн Џудан во времето на џахилиетот ги одржуваше роднинските врски и ги хранеше сиромашните. Дали тоа ќе му користи?' Тој одговори: ‘Не, тоа нема да му користи, бидејќи никогаш не рече: Господару мој, прости ми ги гревовите на Судниот ден.’“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 214]
Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, известува за Абдулах бин Џудан, кој бил еден од првенците на Курејшиите пред исламот. Меѓу неговите добри дела било одржувањето на роднинските врски, доброчинството кон нив, хранењето на сиромашните и други доблести кои исламот ги поттикнува. Сепак, овие дела нема да му користат на ахиретот (идниот свет), бидејќи тој не верувал во Аллах и никогаш не рекол: „Господару мој, прости ми ги гревовите на Судниот ден.“