بروز رسانی: زیرا او روزی نگفت که پروردگارا گناه مرا در روز قیامت بیامرز

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، ابْنُ جُدْعَانَ كَانَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ يَصِلُ الرَّحِمَ، وَيُطْعِمُ الْمِسْكِينَ، فَهَلْ ذَاكَ نَافِعُهُ؟ قَالَ: «لَا يَنْفَعُهُ، إِنَّهُ لَمْ يَقُلْ يَوْمًا: رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 214]

از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت:
گفتم: یا رسول الله، ابن جُدعان در جاهلیت پیوند خویشاوندی را پاس می‌داشت و به بینوا غذا می‌داد، آیا این به او سودی خواهند رساند؟ فرمود: «لَا يَنْفَعُهُ، إِنَّهُ لَمْ يَقُلْ يَوْمًا: رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ»: «به او سودی نمی‌رساند؛ زیرا او روزی نگفت که پروردگارا گناه مرا در روز قیامت بیامرز».
[صحیح است] - [به روایت مسلم] - [صحيح مسلم - 214]

شرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم از عبدالله بن جدعان خبر می‌دهد که پیش از اسلام، از بزرگان قریش بود و از کارهای نیک او ارتباط با نزدیکان و خویشاوندان و نیکی کردن به آنان و غذا دادن به بینوایان و دیگر فضایلی بود که اسلام به انجام آنها تشویق نموده است؛ و بیان کردند که این کارها به سبب کفر ورزیدن او به الله، سودی برای او در آخرت نخواهد داشت؛ و چون روزی نگفته است که: پروردگارا گناهم را در روز قیامت ببخش.