عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، ابْنُ جُدْعَانَ كَانَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ يَصِلُ الرَّحِمَ، وَيُطْعِمُ الْمِسْكِينَ، فَهَلْ ذَاكَ نَافِعُهُ؟ قَالَ: «لَا يَنْفَعُهُ، إِنَّهُ لَمْ يَقُلْ يَوْمًا: رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 214]
المزيــد ...
აიშასგან გადმოცემულია (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
მე ვუთხარი: "ო ალლაჰის შუამავალო, იბნ ჯუდ'ანი ჯაჰილიის დროს (ისლამამდელ პერიოდში) ინარჩუნებდა ნათესაურ კავშირებს და აჭმევდა ღარიბებს. ეს მისთვის სიკეთის მომტანია?" უთხრა: "ეს არ მოუტანს სარგებელს, რადგან მას არასოდეს უთქვას: 'ო ღმერთო, მაპატიე ჩემი ცოდვისთვის განკითხვის დღეს".
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 214]
ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვიამბოა ბდულლაჰ იბნ ჯუდ'ანზე, რომელიც იყო ყურაიშის ტომის ერთ-ერთი წინამძღოლი ისლამამდელ პერიოდში, მისი კარგი საქმეები მოიცავდა ნათესავების მხარდაჭერას, მათთან კეთილ მოპყრობას, ღარიბების გამოკვებას და სხვა სიკეთეებს, რასაც ისლამი წაახალისებს. თუმცა თქვა, რომ ეს საქმეები მას საიქიოში არ დაეხმარება, რადგან მისი მიზეზი იყო ალლაჰის ურწმუნოება და რომ მას არასოდეს უთქვამს: "ო ღმერთო, მომიტევე ჩემი ცოდვისთის განკითხვის დღეს".